Filmrecensie: Candyman (2021) Geregisseerd door Nia DaCosta
De Candyman reeks is misschien een reeks van horror films die niet door velen gezien is, maar daarom niet minder geliefd of gerespecteerd onder de horror-liefhebbers. En dat is terecht te noemen. Ondanks het bekend klinkende concept zijn de films wel origineel te noemen, wat vooral te danken is aan de benadering van de films. Deze reboot en tegelijk ook vervolgfilm, doet recht aan de films uit de jaren '90, waarbij het tergelijkertijd niet vergeet om dingen ook een broodnodige hedendaagse update te geven.
Candyman, letterlijk in een nieuw jasje gestoken
Net als de film uit 1992 valt het niet een typische genrefilm te noemen. Waar het namelijk vooral op vetrouwd is de sfeer en de opbouw. En daar waar de film nog altijd meer dan voldoende bloederige monenten heeft, is het geen film die je constant probeert te laten schrikken. Het wil liever dat je je ongemakelijk voelt en daar slaagt ook deze moderne 2021 versie absoluut in.
Het is een film met een heerlijke sfeer, die vakkundig in beeld wordt gebracht door regisseur Nia DaCosta en en cameraman John Guleserian. Het kiest hiermee dezelfde benadering als de 1992 film, maar weet hierbij toch volledig zijn eigen ding te doen en unieke sfeer te creëren, waarmee Candyman (ook letterlijk) in een nieuw jasje word gestoken.
Ook qua verhaal probeert het opnieuw dezelfde thema's aan te snijden, buiten de horror verhaallijn, zoals over sociale gescheidenheid in de moderne wereld, zonder dat het voelt alsof de film opnieuw hetzelfde probeer te doen. In dat opzicht is "Candyman" zowel een succesvolle reboot als vervolgfilm, waarbij het niet nodig is om ook de eerste Candyman film uit 1992 te zien, al zou het absoluut wel helpen om op die manier sommige verhaallijnen en personages beter te begrijpen.
Net iets te lang
Maar daar waar de film voor het grootste gedeelte een absoluut genot is om te kijken, verliest het toch wat van zijn kracht in het laatste gedeelte. De films voelt dan ook net iets te lang en had duidelijke eerder bepaalde conclusies kunnen bereiken binnen het verhaal. Het is ook wanneer de film plotseling te veel dingen probeert te doen en vertellen tegen het einde, dat de film stukken minder interessant wordt om te kijken. In plaats van de sfeer en subtiele opbouw wordt het verhaal te veel naar de voorgrond verplaats, waardaar eerder genoemde dingen iets te veel uit het oog verdwijnen.
Zeer smakelijk
Ondanks de iets mindere momenten smaakt de film absoluut naar meer. Het past in het rijtje van moderne en originele horror films als "Get Out", waarbij de sfeer, opbouw en mysterie het belangrijkste blijft en zorgt voor een ongemaklijk gevoel. De film heeft dan ook geen typische slasher- of schrikmomenten nodig om het publiek te kunnen verrassen en vermaken en wordt hierbij bijgestaan door een kundige cast en mensen achter de camera. Je zou haast om meer Candyman willen roepen, al zou ik dat niet 5x en voor een spiegel gaan doen...7/10
Bekijk trailer
