Filmrecensie: Cinderella (2021) Geregisseerd door Kay Cannon
Het is te hopen dat je een redelijke basiskennis van het sprookje Assepoester hebt, aangezien de film je niet heel veel achtergrondinformatie of uitleg over het verhaal geeft. Het is lui, maar tegelijkertijd niet heel erg, aangezien ik er toch echt vanuit ga dat iedereen op zijn minst wel globaal zou weten waar het verhaal overgaat en hoogstwaarschijnlijk ook wel één of meer bewerkingen van het beroemde sprookje heeft gezien. Zo niet, dan is dit geen hele geschikte film om kennis te maken met het verhaal en de hoofdpersonages.
Een oud sprookje in een modern jasje
Naast dat de film weinig moeite doet om het aloude verhaal goed aan je te presenteren, is het voornamelijk druk bezig om de film in een zo'n eigentijds mogelijk jasje te steken. Het verhaal speelt zich eeuwen geleden af, maar dat weerhoudt de film er niet van om de personages met moderne muzieknummers mee te laten zingen en men houdt er ook nogal eigentijdse moralen en genderrollen op na. Dit is niet per se iets wat ik erg vind. Het klassieke verhaal is mij namelijk immers niet zo heilig dat ik er geen veranderingen aan zou willen zien. Daarnaast is het goed om origineel proberen te zijn. Het is ook niet zo dat hetzelfde verhaal al niet tal van keren eerder verteld is, op continue maar dezelfde en dezelfde manier. Toch kun je niet stellen dat het ook heel goed uitpakt voor de film.
De film probeert zo geforceerd modern en een inspiratie te zijn voor jonge meisjes dat het uiteindelijk alleen maar in clichés weet te handelen. De film draagt de boodschap uit dat iedere vrouw haar eigen toekomst kan bepalen en Cinderella is in deze versie dan ook een sterke onafhankelijk vrouw, die liever haar eigen bedrijf start dan dat ze zich in de watten laat leggen door een rijke prins, waardoor ze ook niet meer zou hoeven te werken. Niets mis mee, maar je kunt je afvragen of een verhaal die in de kern nog altijd over twee personen gaat die elkaar nauwelijks kennen, maar wel verliefd worden en zonder twijfel hun toekomst aan elkaar verbinden, de juiste is om dusdanige boodschappen in te verwerken. Het botst dan ook nogal eens in het verhaal, maar uiteindelijk is het de clichématig manier van het vertellen van het verhaal wat ervoor zorgt dat de film niet heel vermakelijk of sterk om te kijken is.
Ongebelanceerde cast
Ondanks dat de film tot de nok toe gevuld is met diversiteit (wat toch wat raar aandoet voor een film die zich eeuwen geleden in de westerse wereld afspeelt), is de cast wel behoorlijk uit balans. Verreweg de beste en leukste rollen worden gespeeld door de acteurs die de bijrollen vertolken. Niemand zal er aan twijfelen dat Camila Cabello weet hoe ze moet zingn, maar in een film die niet alleen maar een musical is, is uiteraatd ook acteerwerk vereist. Het blijkt wel dat dit een heel ander muiltje om te vullen was voor Cabello, die meer acteert dat ze een actrice is die aan het acteren is, dan dat ze daadwerkelijk geloofwaardig weet te acteren. De toch al nauwelijks aanwezige drama en spanning valt hierdoor volledig weg.
Dat het wel prima mogelijk is voor een zangeres om goed te acteren bewijst Idina Menzel, die prima is als de boze stiefmoeder. Ook Billy Porter vertolkt een meer dan vermakelijke rol als de goede fee en lijtkt de enige persoon in de film te zijn die de juiste toon aan weet te slaan, qua magie en vermaak. Los van zijn rol kan ik niet eens zeggen dat er ook maar iets is wat magisch aandoet, in het verhaal wat toch echt op een sprookje gebasseerd is. Het geheel doet uiteindelijk veel meer aan als een middelbare school musical, waarin de leerlingen de muziek hebben uitgekozen en eigentijds op mogen dansen in de kostuums en decors die al 15 jaar worden hergebruikt voor producties.
Flinterdun liefdesverhaal
De film heeft daarnaast last van waar vrijwel iedere Cinderella bewerking moeite mee heeft. Het blijft erg ongeloofwaardg hoe Cinderella en de prins verliefd op elkaar worden, terwijl totaal onduidelijk is waarom. Waarom passen ze bij elkaar? Hoe vullen ze elkaar aan? Wat hebben ze gemeen? Grootste probleem hierbij is opnieuw prins Kwibus, die weer eens zwaar onderontwikkeld blijft.
Wat dat betreft is het ook volledig begrijpelijk dat het verhaal andere zaken probeert aan te halen en nieuwe dingen toevoegd. Dat het meeste niet heel goed werkt is een tweede, al kan ik ook niet uitsluiten dat voor een bepaalde bevolkingsgroep (laten we zeggen meisjes in de leeftijd 8-12) er toch nog genoeg te genieten valt in deze film.
5/10
Bekijk trailer
