Filmrecensie: The Hitman's Wife's Bodyguard (2021) Geregisseerd door Patrick Hughes
Niemand zal beweren (tenminse, ik mag toch hopen van niet) dat de 2017 film "The Hitman's Bodyguard" een geweldige en foutloze film was, maar vermakkelijk was het absoluut. Het is dan ook niet heel verwonderlijk dat besloten was om een vervolg op de succesfilm te maken, die voor het grootste gedeelte hetzelfde recept volgt. Het vertrouwd voornamelijk op de dynamiek tussen de hoofdrolspelers en laat opnieuw veel groots opgezette en goed uitgevoerde actiescènes zien. Toch is er wel een grote reden te noemen waarom deze film beduidend minder goed werkt dat de eerste film.
Rommelpotje
Het verhaal is een totale ramp. Of misschien beter gezegd, de manier waarop het verhaal wordt verteld maakt deze film tot een absolute rommelpot. Zelden heb ik een grote film gezien waarin het verhaal zo enorm slecht verteld werd. Het tempo voelt niet prettig en soms lijken er zelfs hele scènes te missen. Het is bijna niet te volgen waar het verhaal over gaat, terwijl het verhaal in de kern enorm simplistisch blijft. Het doet aan als een afgewezen James Bond plot, waar de grote slechterik de wereld (oké, alleen Euope in dit geval) wil vernietigen, om de één of andere absurde reden. Gelukkig keren onze helden opnieuw terug om de dag te redden, maar niet zonder elkaar weer het leven zuur te maken.
Opnieuw veel extreem geweld en grofgebektheid
Net als de eerste, is ook deze film enorm gewelddadig en zijn de personages grofgebekt. Overtreffende trap is ditmaal is Selma Hayek, wiens rol deze keer vele malen groter is en ze de één na de andere geweldadigheid begaat, voor of na dat ze enorm scheldkanonnade heeft afgevuurd. Het lijkt een beetje shockeren om het shockeren te zijn. Realistisch te noemen is het zeker niet en de film weet helaas nooit wanneer het de handrem erop moet gooien. Het is ook steeds net iets te vaak hetzelfde trucje, waarmee de film je zowel probeert te vermaken als verrassen.
Het lijkt toch echt wat onnodig dat de personages elkaar opnieuw het leven zuur proberen te maken, terwijl ze toch echt voor hetzelfde doel strijden. De vorige keer was er tenminste nog een reden waarom Michael (Ryan Reynolds) en Darius (Samuel L. Jackson) elkaar niet lagen. Het waren concurenten die ook nog eens ieder een eigen agenda hadden. Wanneer ze elkaar de puin insloegen en reden was het dan ook nog enigzins te begrijpen. Deze keer is het duidelijk alleen om op de lachspieren van de kijker te werken, die meer van hetzelfde wil, na het zien van de eerste film.
Ondanks alles, toch nog vermakelijk
En ik kan er ook niet over liegen: De film blijft ondanks alles nog altijd zeer vermakelijk om te kijken. Het is stom, het is rommelig, het is enorm overdreven allemaal, maar toch kan ik niet zeggen dat ik me ook heb verveld met de film of me te veel aan de zwak- en onzigheden van de film heb zitten te ergeren. De actie blijft daarnaast goed in elkaar zitten en de film lijkt het budget goed besteed te hebben. Het lijkt onvermijdelijk dat er ook nog een derde film zal volgen, al is het te hopen dat ze de volgende keer het verhaal niet vergeten.
6/10
Bekijk trailer
