Filmrecensie: Spiral: From The Book of Saw (2021) Geregisseerd door Darren Lynn Bousman
Geen idee meer of ik bij Saw 5, 7 of 18 was gestopt met kijken. Niet omdat de films slecht waren, maar het is absoluut wel zo dat het na verloop van tijd toch teveel van hetzelfde aan het worden is, hoe creatief de films ook worden qua vallen. Met "Spiral: From The Book of Saw" wordt geprobeerd om de filmreeks nieuw leven in te blazen, door voor nieuwe hoofdpersonen te kiezen en eindelijk oude verhaallijnen los te laten. Los van de titel en het feit dat de film een aantal personen weer in penibele situaties weet te brengen, heeft het ook vrijwel niets met de eerder Saw films te maken. Dat maakt het echter niet ook gelijk geslaagd als reboot.
Geen geslaagde reboot
Wanneer je een reboot maakt is het toch wel vij essentieel dat je ook nieuwe dingen doet. Daar is in "Spiral: The Book of Saw" echter bijna geen sprake van. Ondanks dat de motieven en personages dit keer anders zijn, volgt het nog altijd dezelde patronen als de meeste andere Saw films. Een crowd pleaser zou je misschien zeggen, maar ook daarin schiet de film tekort. De film valt in zijn eigen vallen
De film lijkt helaas niet te begrijpen dat het hebben van een duistere sfeer niet gelijk gelijkstaat aan een goede horror sfeer. Het is iets waar veel moderne genre films helaas last van hebben. Het doet naast de visuele sfeer te weinig om ook een sfeer van ongemakkelijkheid of goede mysterie te creëren, waar veel van de andere Saw films toch wel in uitblinken. Ik kan dan ook niet zeggen dat er ernige spanning aanwezig is in de film.
Dit komt ook absoluut grootendeels door hoe de vallen deze keer zijn opgezet. Ze lijken allemaal een variatie op hetzelfde idee te zijn en nooit is er een goede manier voor de personen om uit de vallen te ontsnappen. Veel van de spanning uit de andere Saw films kwam toch voort uit het feit dat de personages uit hun vallen probeerden te komen. In deze film lijkt de 'nieuwe Jigsaw' echter geen enkele intentie te hebben om zijn slachtoffers enige kans te geven. Het gaat hem/haar om het moorden en niet om het spelelement, ondanks dat de film wel probeert om je anders te doen vermoeden.
Het verhaal is daarnaast te voorspeelbaar. Je weet precies wanneer wat gaat gebeuren en wie het volgende slachtoffer zal zijn. Maar wat erger is, is dat het ook onbedoeld al vrij snel duidelijk wordt wie de persoon is die Jigsaw probeert te imiteren.
Verkeerd gecast
Het helpt ook echt niet dat verreweg de meeste personages verkeerd gecast lijken, op misschien alleen Samuel L Jackson na. Of het is misschien niet helemaal eerlijk om te zeggen dat de film verkeerd gecast is, of dat het er mee aan zou liggen dat de personages slecht geschreven zijn. Chris Rock is hoe dan ook te ongeloofwaardig als doorgewinterde en bikkelharde rechercheur. Niet dat ik zeg dat hij alleen komedie zou kunnen doen, maar deze rol was hem duidelijk niet op het lijf geschreven. Hij is echter ondanks dat nog altijd niet de slechtste acteur in de film.
Toch nog redelijk als genre film
Het klinkt wellicht allemaal alsof ik de film enorm haat, maar daar is absoluut geen sprake van. Het is meer dat het te veel dingen niet goed weet te doen, waardoor deze film zowel als reboot als genre film tekort schiet. Maar eerlijk is eerlijk, het doet dingen niet veel slechter dan andere genre films of enkele van de eerdere Saw films. Wat dat betreft is de haat die deze film ontvangt wellicht dan ook wat overtrokken. Ondanks dat het geen hele goede film is, is het nog wel altijd een vermakelijke en met zijn 90 minuten blijft het een pima te behappen film om de vervelening een keer mee tegen te gaan.
6/10
Bekijk trailer
