Filmrecensie: I Care a Lot (2020) Geregisseerd door J. Blakeson
Dat een film een mengelmoes is van verschillende genres is niet ongebruikelijk. Een film is slechts zelden echt één ding. Het is pas wanneer de balans tussen deze elementen zoek is dat de film onprettig wordt om te kijken. Dit is helaas ook het grootste probleem met "I Care a Lot".
Een film met meerdere gezichten
De verschillende stijlen en elementen van de film botsen zo vaak, dat het vaak zelfs voelt alsof je naar meerdere films in één zit te kijken. Er is het begin die op Rosamund Pike als een geraffineerd en manipulatief persoon die oudere mensen hun geld afhanding maakt door zich voor te doen als hun wettelijke voogd, dan is er het middengedeelte waar Peter Dinklage en Dianne Wiest een grotere rol spelen als schimmige figuren en dan is er nog het einde waarin Rosamund Pike als anti-held ten strijde trekt, waarbij de film plotseling verwacht dat wij als kijker ons ook achter haar gaan scharen. Er zijn een hoop dingen gaande die nooit helemaal lekker samen komen als één goed verhaal.
Het blijft hierdoor ook niet helemaal duidelijk wat de film-makers probeerden over te brengen en van het publiek verwachten. Aan de ene kant probeert het soms ietwat komisch te zijn om dingen luchtig te houden en de anti-held aspecten van de film te laten werken, maar aan de andere kant doet de film ook voornamelijk een hoop dingen waardoor je denkt dat de film graag serieus genomen wil worden als een crime-thriller. Ook hiemee komt de film te vaak in botsting met zichzelf.
Knap acteerwerk, maar matige personages
Meest storende is wellicht hoe de film maar al te graag een sterk vrouwelijke en zelfs ietwat feministische ondertoon heeft, wat echter volledig teniet wordt gedaan door de vreselijke bewuste keuzes en acties van de hoofdpersoon. Hoofdpersonages die verschrikkelijke dingen doen in film zijn zeker niet ongebruikelijk, maar de film doet in dit geval te weinig om haar of interessant te maken om te volgen, of om haar eigenschappen mee te geven waardoor je toch nog met haar begint te sympathiseren gedurende de film.
En het is zeker jammer dat Rosamund Pike haar personage zo matig geschreven en geregisseerd is, aangezien ze zelf wel een meer dan prima prestatie aflevert, wat het acteerwerk betreft. Hetzelfde kan eigenlijk voor vrijwel alle acteurs gezegd worden in deze film. Vooral de eerder genoemde Peter Dinklage en Dianne Wiest steken er sterk bovenuit.
Een verbloemende stijl
De film probeert ook een hoop te verbloemen en interessanter te maken door de film een sterk eigenzinnige stijl mee te geven. Een artistieke stijl, die je echter te vaak uit de film haalt en zoals vijwel alle elementen, vaak botst met de rest van de film. Het is te vaak stijl over betekenis, wat op sommige punten dan ook zelfs begint te irriteren.
Niet geslaagd
Al met al weet de film nog best te vermaken, maar is het door de keuzes die de film met zijn verhaal, personages en stijl maakt onmogelijk om dit ook een geslaagde film te kunnen noemen.
5/10
Bekijk trailer
