Filmrecensie: Halloween Kills (2021) Geregisseerd door David Gordon Green
Deze film brengt mij enorm in dubio. Aan de ene kant valt absoluut niet te ontkennen dat de film beter is dan de gewoonlijke slasher, met name door hoe het eruitziet, maar aan de andere kant valt ook niet te negeren dat de film bar weinig met het verhaal of zijn personages doet.
Wellicht alleen echt goed voor de liefhebber van de film-serie
Het is niet een vervolgfilm waar je zomaar instapt. Het speelt zich letterlijk direct na de gebeurtenissen uit de 2018 af. Het helpt dan ook absoluut wanneer je die film eerst gezien hebt en ik vermoed ergens sterk dat deze film beter zou werken wanneer je beide films een keer in één ruk achter elkaar zou kijken.
Het helpt daarnaast ook absoluut wanneer je een beetje bekend bent met de eerste Halloween films uit de jaren '70 en '80 aangezien de film een groot aantal personages uit deze film terug laat keren. Het is ook goed om te zien hoe de film trouw bljft aan de eerdere Halloween films, ook qua stijl. "Halloween Kills" lijkt dan ook vooral een film die voor de liefhebbers van de film-serie is gemaakt, wat op zich natuurlijk nooit een slecht plan is, maar in dit geval vergeet de film toch net iets te nadrukkelijk dat de meeste kijkers iets minder bekend zullen zijn met de historie van de verschillende personages, of simpelweg grootendeels vergeten zullen zin wat er ook alweer allemaal precies in de 2018 film was gebeurt. We praten hier immers ook over een film van 3 jaar terug inmiddels.
Verhaal blijft op de achtergrond
Laten we eerlijk zijn. De Halloween films hebben nooit écht om het verhaal gedraaid, met uitzondering wellicht van de eigenzinnige "Halloween III: Season of the Witch". Je kunt deze film dan ook niet echt kwalijk nemen dat het het verhaal niet als het belangrijkste element van de film ziet. Je kunt de film echter wel verwijten dat het er nooit helemaal goed in weet te slagen om dingen ook daadwerkelijk interessant of verrassend te maken, of om de film goed als één geheel te laten voelen.
Het is abosluut een probleem dat de film niet duidelijk een hoofdpersoon heeft, naast Michael Myers. Ik begrijp wat de film probeer te doen door de rollen soort van om te draaien, maar de film blijft echter een 'held' missen. Het is raar om te zien hoe Jamie Lee Curtis totaal naar de achtergrond wordt verbannen deze keer en ik heb een beetje met Anthony Michael Hall te doen, als Tommy Doyle. Hij speelt de rol met verve en lijkt een een prima leuk en sterk hoofdpersonage, ware het niet dat de film hem vrijwel niets te doen geeft en dingen nooit goed verder door laat ontwikkelen.
Weet zijn ideeën niet goed uit te werken
En dat blijft toch een beetje het verhaal van de gehele film. Het lijkt vol met goede ideeën te zitten, maar het heeft vervolgens geen idee hoe het door te ontwikkelen. Zoals eerder aangegeven zorgt dit er ook voor dat de film niet bijster interessant om te kijken is. Eerder zelfs ietwat verwarrend. Niet doordat dingen enorm complex worden in het verhaal, maar wel omdat verhaallijnen en personages nooit goed opgebouw worden, waardoor de film af en toe wat van de hak op de tak lijkt te springen en er eigenlijk uiteindelijk alleen maar om Michael Myers draait, die simpelweg van de ene moord naar de andere gaat.
Wel succesvol als slasher
Je zou dus kunnen zeggen dat het een ietwat teleurstellende vervolgfilm is, maar tergelijkertijd kan ik ook niet anders dan de film wel succesvol als slasher te noemen. De spanning is wellicht niet heel goed opgebouwd, maar door hoe dingen in beeld worden gebracht werken de moorden alsnog als heerlijk creatief en schokkend. Het is absoluut een brute en bloederige film, wat als muziek in de oren moet klinken voor de liefhebbers van het genre. Voor een film die sterk afhankelijk is van zijn schrikmomenten weet het ook goed met deze momenten om te gaan, ondanks alle gebruikelijk clichés die je vaak van een gerne film als deze kunt verwachten.6/10
Bekijk trailer
