Filmrecensie: Night Teeth (2021) Geregisseerd door Adam Randall

Ah, een nieuwe vampierfilm om je tanden in te kunnen zetten. Maar smaakt deze vers of naar rot vlees? Ik ben dan toch bang dat het voornamelijk een vies smaakje achter zal laten bij je.

Matige benadering

Het lijkt toch niet zo moeilijk om een vampierfilm goed te kunnen doen. Er zijn tal van richtingen die je er mee op kunt, vooral wanneer je voor een vermakelijke benadering kiest, zoals deze film ook poogt te doen. Het vergeet hierbij echter wel om ook daadwerkelijk vermakelijk te zijn.

Alle andere dingen terzijde, dat blijft toch wel echt het grootste probleem met de film. Ik kan leven met het zwakke verhaal en oppervlakkige personages, maar dat de film niet vermakelijk weet te zijn blijft eigenlijk onvergeeflijk. Ondanks dat het concept er wel ruimte voor biedt, zit er maar mondjesmaat actie in de film en ook is er maar weinig sprake van bloedzuigen, of interessante superkrachten die je al snel met vampieren associeert.

Meerdere problemen

Maar laten we ook niet ons hoofd afkeren van de andere problemen met de film. Het maakt al vrij snel in het begin een klassieke fout door de kijker slimmer te laten zijn dan de hoofdpersoon. Als kijker heb je al veel sneller door wat er exact gaande is, terwijl de hoofdpersoon, gespeeld door Jorge Lendeborg Jr., in alle onwetenheid aan het rond sukkelen blijft. Het is hierdoor moeilijker voor de kijker om zich te willen en kunnen vereenzelvigen met de hoofdpersoon. Dit duurt veel te lang, waardoor de film ook geruime tijd met 1-0 achter blijft staan.

Een ander groot probleem is dat het de film ook simpelweg aan een goede focus ontbreekt. Een leuk conflict of mysterie wat opgelost zou moeten gaan worden. In plaats daarvan blijft de film letterlijk en figuurtlijk van hot naar her gaan, zonder ooit interessant ergens mee te worden. Geen diepgang, maar ook absoluut geen goede opbouw naar iets wat ook maar op enig moment goede verrassingen en vermaak weet te bieden.

Dit blijkt ook uit de manier waarop de film zijn slechterik benaderd. Voor lange tijd is zelfs onduidelijk wie nou precies de goedzakken en slechteriken zijn en wie de grote slechterik uiteindelijk is. Toch vrij essentiële dingen allemaal.

Niet alleen maar slecht

Maar gelukkig rijdt de film zichzelf niet helemaal de prak in. Zo is het bijvoorbeeld een meer dan prima uitziende film, met een prettge stijl. Ook al is het verhaal eigenlijk behoorlijk stroperig, door de gelikte stijl voelt het nooit als ook daadwerkelijk langdradig of überhaupt saai.

De meeste acteurs zijn ook behoorlijk charismatisch, al geeft de film ze wel te weinig om ook daadwerkelijk te kunnen doen. Het zou ergens dan ook helemaal niet erg zijn om alle personages en acteurs die ze spelen, in een andere film te kunnen zien. Het is zonde dat we het uiteindelijk slechts met deze film zullen moeten doen. Want zal er een vervolg komen? Ik heb daar in ieder geval een hard hoofd in.