Filmrecensie: Finch (2021) Geregisseerd door Miguel Sapochnik
FEIT: Er bestaan meer films over het einde van de wereld dan dat er daadwerkelijk einde van de wereld's hebben plaatsgevonden. Voegt deze film dan ook daadwerkelijk iets nieuws toe aan het genre? Wellicht niet echt, maar dat staat gelukkig echt niet gelijk aan ook een slechte film of ervaring in dit geval.
Bewust klein en simpel
Het is zeker waar dat voor sommige mensen deze film toch een bepaalde laag van gevaar en grootsheid zal missen. Het is niet een film die bol staat van avontuur of actie, of een verhaal heeft waarin een persoon de wereld probeert te redden. Het geheel is bewust zo klein en simpel mogelijk gehouden, waardoor de film meer vertouwd op zijn personages en hun onderlinge relaties, dan wat dan ook.
Door de simpele benadering werkt dit niet altijd even goed, omdat er toch een zekere diepgang mist, maar waardoor de film wel goed werkt is dat het een zekere sfeer weet te vangen waardoor je alsnog gegrepen en meegesleept wordt door het geheel.
Weet een prima sfeer neer te zetten
Ondanks dat het een film is waarin zo goed als de gehele mensheid uitgestorven is en er ook zeker voldoende drama aanwezig is in de film, weet het uiteindelijk toch als een hele warme en positieve film te voelen. Dit ook omdat de fim er goed in slaagt om melodramatische vallen te vermijden, terwijl het verhaal daar wel voldoende kansen voor biedt.
Doordat het verhaal behoorlijk rechtlijnig en simpel blijft, blijft het verhaal zelf ook eigenlijk behoorlijk voorspelbaar, maar deze film is er een prima voorbeeld van waarom dat niet altijd even erg hoeft te zijn. Zolang je alsnog de juiste toon weet aan te slaan en de personages kan laten werken, is dat meer dan genoeg om de film alsnog effectief te laten zijn.
Personage gedreven
Het is niet geheel verrassend dat dit het type film is wat voornamelijk op zijn personages leunt. Het is wel extra knap te noemen dat dit goed werkt, aangezien slechts één van de drie personages een mens is. Net als in "Cast Away" laat Tom Hanks opnieuw zien dat hij prima overweg kan met objecten met menselijke trekjes, en in dit geval ook dieren, en dat hij geen andere mensen nodig heeft om een film te laten werken en een emotionele lading mee te geven.
Het is natuurlijk totaal niet geloofwaardig hoe een robot, die toch min of meer uit het niets geboouwd is, menselijke trekjes vertoond, zoals empathie maar ook meer basale emoties. Echter net als bijvoorbeeld in het Pinokkio verhaal werkt het wel, ook omdat wij als mens toch ook vaak graag en snel bepaalde menslijkheden projecteren op (huis)dieren en niet levende objecten. Het is de soort kinderlijke onschuld en naïviteit wat een zeker gevoel van warmte en geborgenheid met zich meebrengt, in al zijn pure eenvoud. Een reden waarom de film dan ook een erg huiselijk gevoel geeft, waarij je graag onderdeel uit zou willen maken van dit 'gezin'.
Zeer effectief
Qua verhaal, maar ook qua vermaak, zeker niet de sterkste film binnen het genre, maar wanneer het lukt om me emotioneel te raken en ik me constant verbonden voel met het verhaal en personages, ook al gebeurt er niet altijd evenveel, valt tegelijkertijd simpelweg niet te ontkennen dat het wel een uitermate goed gemaakte en zeer effectieve film is.
8/10
Bekijk trailer
