Recensie: Hawkeye - Aflevering 3: Echoes
Deze aflevering zet de traditie voort waarbij de aflevering prima vermaakt, maar vooralsnog weinig anders weet te bieden. Opnieuw zeer zeker niet slecht, maar waarom is dit een verhaal die zonodig in zes afleveringen verteld moet worden, in plaats van een film van rond de twee uur lang?
Uiteraard blijven dingen in het verhaal zich nog wel altijd ontwikkelen, al is nog altijd niet duidelijk welke riching het op zal gaan. Wat is het grote gevaar? Wie staat aan de goede kant? Dit en meer blijven allemaal dingen waar ook deze aflevering nog geen duidelijk antwoord op weet te geven. Goed voor de mysterie, maar ik kan niet zeggen dat het dingen ook interessant genoeg weet te houden. Het verhaal dreigt hierdoor toch wat te veel naar de achtergrond verdrukt te raken, terwijl de serie zich voornamelijk concentreert op de actie en de chemie tussen de twee hoofdpersonen.
En het is zeker goed om te zien dat niet alleen de chemie ongekend hoog blijft, maar dat de twee personages ook meer en meer naar elkaar toegroeien. Het voelt allemaal veel natuurlijk dan de relatie tussen Hawkeye en Black Widow destijds, niet in de laatste plaats natuurlijk ook doordat je in deze serie ziet hoe Clint/Hawkeye en Kate Bishop elkaar ontmoeten en vanaf het begin samen met elkaar op trekken.
De aflevering biedt ook meer dan voldoende actie, die wederom niet zou misstaan in één van de Marvel films. Het is positief om te zien dat alleen omdat dit een serie is, dit verder niet inhoudt dat er bespaard is op de kosten en ook zeer zeker niet ten onder doet qua bijvoorbeeld sets, camerawerk en montage.
Het blijft gewoon hartstikke leuk en prima om de serie te kijken, maar na afloop zal je toch niet echt het idee gaan hebben dat deze aflevering je heel veel verder heeft gebracht, wat verdere ontwikkeling van aanvullende personages, die uiteindelijk ook duidelijk niet de belangrijkste personen in het verhaal zullen gaan worden.
7/10
