Filmrecensie: Nightmare Alley (2021) Geregisseerd door Guillermo del Toro
Een werkelijk prachtig uitziende en goed geacteerde film, die technisch goed in elkaar zit, maar uiteindelijk toch ook wat teveel verschillende dingen tegelijk probeert te zijn, waardoor niet alles even sterk uit de verf komt.
Drie films in één
Wellicht is het simpelweg wel gewoon zo dat de film wat teveel hooi op zijn vork had genomen. Wanneer je het analyseert bestaat de film eigenlijk ook uit drie afzonderlijke delen, die ieder apart totaal verschillend zijn qua omgeving, verhaal en personages door wie de hoofdpersoon omringt wordt. Er is uiteindelijk te weinig wat deze drie segmenten samenbindt, waardoor het achteraf ook teveel voelt als je naar 3 verschillende films hebt gekeken.
En dat niet alleen, maar ook qua stijlen gaat de film vaak alle kanten op. Is het een thriller? Is het meer een mystery? Of wellicht zelfs een horror film? Het is het eigenlijk allemaal en vaak ook nog eens allemaal tegelijk. Het zijn stijlen die niet zozeer met elkaar botsen, maar ze leiden wel vaak van elkaar af, waardoor sommige elementen van de film nooit helemaal lekker uit de verf komen.
Wat omslachtig, maar de moeite waard
Qua verhaal is het dan ook niet de best vloeiende film om te kijken. Uiteindelijk neemt het toch net even iets te veel omwegen om uiteindelijk tot zijn conclusies te komen. Dit maakt de film ook nodeloos lang, al is het goede nieuws wel dat het nooit saai wordt.
Het blijft namelijk werkelijk een behoorlijk fascinerende film om te kijken. Door het vaak toch wat trage tempo en feit dat eigenlijk op geen enkel moment duidelijk is wat er als volgende zal gaan gebeuren. Verrassend dus ook, alleen niet op een dusdanige manier dat je ook weggeblazen wordt of dat je mond van verbazing open zal vallen. Ondanks zijn af en toe groots opgezegd verhaal blijft het qua emoties vaak toch meer subtiel en ook ietwat afstandelijk.
Wanneer je de film puur en alleen als één die om zijn hoofdpersoon draait, zonder de verdere ontwikkelingen in het verhaal, werkt de film als beste. Het gaat dieper in op de aard van de mens. Het is ook absoluut geen film die dingen probeert te verbloemen en niet bang is om de mens van zijn lelijkste kant te laten zien, zoals een goede film-noir vaak ook betaamt.
Sterke cast
En het is zeker ook goed dat de film voor een groot gedeelte op zijn personages vertrouwd. Ze worden allen namelijk door geweldige acteurs gespeeld, al kunnen ook zij niet altijd verhelpen dat hun onderlinge relatie vaak wat diepgang mist.
Maar wanneer je van goed acteerwerk houdt kom je met deze film zeker aan je trekken. Met name Bradley Cooper en Cate Blanchett excelleren en het zou mij dan ook niet verbazen wanneer beiden opnieuw een Oscar nominatie zullen ontvangen. Ook Willem Dafoe, Toni Collette en David Strathairn zijn het vermelden waard, zonder de andere acteurs in de film verder te kort te willen doen.
Technisch zeer knap gemaakt
Technisch zit de film ook enorm knap in elkaar. Visueel is het werkelijk schitterend, waarbij het niet echt een typische film-noir stijl gebruikt, maar meer zijn eigen ding doet, waardoor het ook met niets anders te vergelijken is. Aan originaliteit en unieke elementen dan ook geen gebrek in deze film. Door het prachtige camerawerk, goed uitziende kostuums en sets en uitmuntende montage is het niet heel lastig om je al snel in een andere wereld te begeven tijdens het kijken van de film en hierin meegevoerd te worden. Iets wat natuurlijk allemaal ook wel aan regisseur Guillermo del Toro is toevertrouwd.
Erg goed, maar zeker niet zonder zonder zijn problemen
Origineel, fascinerend en schitterend om te kijken, al zorgt het verhaal en de vele verschillende stijlen van de film er wel voor dat het geheel net iets te vaak te verschillende kanten opgaat, zonder ook goed één geheel te worden.
7/10
Bekijk trailer
