Filmrecensie: Being the Ricardos (2021) Geregisseerd door Aaron Sorkin
Het is absoluut waar dat Aaron Sorking al decennia lang één van de beste schrijvers is, helemaal wanneer het op dialogen aankomt. Maar de films die hij geregisseerd heeft zijn zeker niet zonder problemen. Wel moet ik zeggen dat met "Being the Ricardos" hij absoluut progressie laat zien. Ik zou zelfs willen zeggen dat het een razendknap gemaakte film is, in meerdere opzichten.
Gelukkig en helaas is het een Sorkin film
Je zou kunnen zeggen dat het feit dat dit een Aaron Sorkin film is zojuist zijn grootste kracht, als zijn zwakte is. Het is fantastisch om te zien hoe de acteurs met elkaar spelen en de dialogen zijn zoals vanouds snel en gevat, maar hier is ook gelijk iets aan wat niet helemaal goed voelt.
De dialogen zijn zo gevat dat ze eigenlijk niet meer realistisch zijn. In meerdere opzichten is het ook vaak alsof je naar een toneelstuk zit te kijken, wat opzich alsnog prima bij zijn onderwerp past, maar het is tegelijk ook iets waardoor je contstant uit de film wordt gehaald. Te gelikt en daardoor vaak ook te afleidend. Het klinkt wellicht als iets onbenulligs, maar het is wel degelijk hetgeen waardoor het drama en realisme van de film niet altijd helemaal goed uit de verf komt.
Een interessante blik achter de schermen
Dit weerhoudt de film er gelukkig niet van om alsnog interessant en goed te zijn. Want het is zeer zeker waar dat de film niet alleen een interessant kijkje geeft in het leven van Lucille Ball en Desi Arnaz, maar ook in de wereld van film en tv en het leven in de jaren '50 in het algemeen. Het gaat wellicht wat te ver om het een liefdesbrief aan de tv van de jaren '50 te noemen, maar het behandelt het onderwerp wel met enorm veel respect en zeer zeker ook detail. Zo'n beetje alle aspecten van het proces komen voorbij, met daarbij ook alle bijbehorende creatieve mensen en strubbelingen achter de schermen.
Het doet dit ook in een vrij lekker tempo, waarbij genoeg verschillende gepresenteerd worden. Niet alle verhaallijnen worden uiteindelijk ook even goed behandeld, maar in hoofdlijnen weet de film wel een verhaal te vertellen die interessant weet te werken.
Goede personages en acteurs
Het is ook een waar genot om de acteurs in de film aan het werk te zien. Je vergeet zelfs constant dat je naar Nicole Kidman zit te kijken, die helemaal in haar rol opgaat. Persoonlijk was ik echter nog meer onderd de indruk van Javier Bardem als haar man en tegenspeler, Desi Arnaz.
De relatie tussen de twee staat ook zeer centraal in de film en is gelukkig iets wat enorm goed werkt. De twee zijn voor elkaar wat ze nodig hebben, maar tegelijkertijd halen ze in zekere zin ook het slechtste in elkaar naar boven. De film oordeelt hier niet bij en je begrijpt ook goed wat deze twee in elkaar zagen. Het geeft het verhaal meer dan genoeg interessante dimensies, waarbij je de personages ook goed leert kennen, al is het zeer zeker geen biografische film.
Erg goed, maar niet geweldig
Het leek echter wat onnodig voor de film dat het dingen niet altijd chronologische vertelde en zich af en toe zelfs ver in te toekomst afspeelt, waarbij de betrokkenen van weleer hun verhaal doen. Niet dat het dingen verwarrend maakt of onnodig vertraagt, maar het is ook niet iets waarvan ik kan zeggen dat het een toegevoegde waarde heeft. Het voelt teveel als een truucje aan, zoals de film er af en toe wel meer van heeft. De voornaamste reden waarom "Being the Ricardos" erg goed, maar niet geweldig is. interessant, maar het blijft tegelijk altijd iets afstandelijks in zich houden.
7/10
Bekijk trailer
