Filmrecensie: Doraibu mai kâ (2021) Geregisseerd door Ryûsuke Hamaguchi
Het is toch wel een behoorlijke verademing om na het kijken voor zo enorm veel gelikte films, ook weer eens een echt menselijke film te zien. Een film zonder opsmuk en vol realisme. Eén die prikkelt en je bij zal blijven door zijn thema's en met name door de manier hoe deze behandeld worden.
Een ware beleving
Het kijken van "Doraibu mai kâ", ook wel bekend onder zijn Engelse titel "Drive My Car" is een ware beleving. Eén die je waarschijnlijk ook eerst zult moeten laten bezinken, omdat er enorm veel gaande is in de film, ook al voelt dat tijdens het kijken zelf wellicht niet altijd zo.
Het is een film die langzaam opbouwt en dan ook zijn tijd neemt om dingen gestaag te laten ontwikkelen. Het drama ligt er dus ook nooit te dik bovenop, maar het bekruipt je als het ware, waardoor het allemaal enorm realistisch en effectief aanvoelt.
Een film waar iedereen iets uit kan halen
Je zou enorm veel uit de film kunnen halen. Dit zal ook voor ieder persoon anders gaan zijn.
Waar sommigen zichzelf zullen herkennen in enkele van de thema's en personages uit de film, zal het voor anderen wellicht allemaal iets minder herkenbaar, maar daardoor zeer zeker niet minder effectief gaan zijn,omdat het altijd vrij gemakkelijk is om jezelf in de situaties te kunnen plaatsen. Dit doordat de film tal van universele thema's aanboort, zoals relaties, het verlies van een familielid of geliefde en het omgaan met verdriet. Simpel gezegd een film over het leven zelf, waarbij het niet pretendeerd alle antwoorden te hebben. Wel laat het je zien dat dingen in het leven nooit zwart-wit zijn en iedere persoon anders is en iedereen dingen dan ook anders beleefd. Het is dan ook een film die aboluut niet oordeelt. Iets wat ook absoluut de bescheidenheid van de film laat zien, die dingen nooit groter wil maken dan ze zijn, om bijvoorbeeld meer drama te creëren.
Goed geschoten
De film is ook bescheiden in beeld gebracht. Het blijft liever dicht bij zijn personages met de camera dan dat het bijvoorbeeld indrukwekkende plaatjes probeert te schieten. Niet dat de film hierdoor niet vol zit met prachtige plaatjes overigens. Het camerawerk is geweldig. Gecombineerd met de sterke regie van de film zorgt het ervoor dat de film ook visueel weet te imponeren.
Het weet tevens je aandacht goed vast te houden, wat niet iedere film die rond de drie uur lang is gegeven is natuurlijk. De langzame opbouw met zijn vele lange scènes werkt sterk en zorgt ervoor dat je je snel verbonden voelt met de personages en geïnvesteerd in het verhaal.
Imponerende film
Een zeer imponerende film door zijn verhaal, maar met name door de manier waarop deze wordt verteld. Een film die je weet te raken en je constant aan het denken zet, zonder belerend te willen zijn. Een pracht van een belevenis waar veel uit te halen is.
9/10
Bekijk trailer
