Filmrecensie: King Richard (2021) Geregisseerd door Reinaldo Marcus Green

In de eerste plaats is "King Richard" werkelijk een meer dan prima film om te kijken. Dat gezegd hebbende, het is ook absoluut één waar ik meer dan een paar problemen mee heb.

Erg positief en rooskleurig

Nee, voor de kwaliteit van de film maakt het uiteindelijk dus niet eens heel veel uit, maar wel maakt de film een aantal keuzes waardoor het nooit een geweldige weet te worden.

Het is wel vaker ietwat een probleem met biografische films dat ze te respectvol zijn riching de persoon of personen wiens levensverhaal wordt geportretteerd. Niet alleen eenzijdig, maar dingene zijn ook vaak enorm rooskleurig.

Zo durft "King Richard" nooit zijn hoofdpersoon als moeilijk neer te zetten, maar kiest het ervoor om hem meer als excentriek te tonen, waarbij hij wel altijd het beste voorheeft met zijn kinderen. Nooit zorgt zijn enorme prestatiedrift of doelgerichtheid voor serieuze wrijvingen in het grote gezin, evenmin als zijn toch twijfelachtige keuzes. Nooit, maar dan ook echt nooit vallen de Williams zussen hun vader af in deze film, zelfs niet tijdens hun puberjaren. De reden waarom ik de film een wel erg rooskleurige noem. Dit is een keuze die de film maakt die voor het verhaal an sich verder ook niet slecht of vervelend uitpakt, maar als biografie doet het allemaal niet heel geloofwaardig aan.

Een goede film, maar ook een goede biografie?

Het is verder natuurlijk niet totaal onlogisch om de film voornamelijk op de vader van de beroemde Williams zusjes te laten concenteren, omdat je anders een film zou krijgen die voor een groot gedeelte op twee wel erg jonge meiden zou focusses, wat ook inhudt dat je jonge actrices de film zou moeten laten dragen, wat nooit zonder risico is.

De benadering van de film is dan ook niet zozeer een probleem, maar wel hoe hier mee wordt omgegaan. Leren we namelijk de hoofdpersoon ook echt kennen? Leer je begrijpen wat hem drijft en waarom hij de keuzes heeft gemaakt die hij heeft gemaakt in zijn leven? Ik kan echt niet zeggen dat dit het geval is. Wat zijn personages betreft zou ik de film zelfs behoorlijk oppervlakkig willen noemen, waarbij ook geen van de personages ooit goede menselijke emoties laten zien. Allemaal redenen waarom de film qua drama weinig impact weet te maken.

Kijkt prima weg

Waarom is het dan toch nog altijd een prima film om te kijken, zul je je wellicht afvragen. Voornamelijk omdat het een film is die wel gemakelijk en lekker wegkijkt. Doordat het 'braaf' blijft en de film je altijd het gevoel geeft dat dingen goed zullen gaan aflopen, hoe lastig dingen er ook uitzien soms. Een positieve film dus, waar je ook nog altijd veel uit kan halen.

Het is zeker verfrissend hoe de film geen standaard sportfilm is, of één over de weg naar de top. Het kiest volledig zijn eigen route, net als de hoofdpersoon uit de film, die kundig wordt gespeeld door Will Smith. De originaliteit zorgt ervoor dat de film nooit echt zo verloopt als je verwacht en het is ergens ook verfrissend om te zien dat een geheel eigen benadering ervoor kan zorgen dat je uiteindelijk succesvol kan worden. Een film over mensen die tegen de stroming in gaan, ook nog eens tegen alle verwachtingen in. Het is niet heel verwonderlijk dat mensen gemakkelijk in staat zijn om te juichen voor de hoofdpersonen en meegesleurd te worden door hun reis.