Filmrecensie: Alice (2022) Geregisseerd door Krystin Ver Linden
Een interessant concept met een gebrekkige uitvoering. "Alice" komt over als een gemiste kans. Een film die zowel spannend als emotioneel had kunnen zijn, maar in plaats daarvan wat tussen genres blijft hangen, zonder ergens echt effectief mee te worden.
Meerdere films in één
De film is er één van twee helften. Twee helften die gaat samen hadden kunnen gaan met hun verschillende contrasten en metaforen, maar over het algemeen voelt het toch net even te veel als twee verschillende films. De gebeurtenissen uit de eerste helft van de film hebben uiteindelijk te weinig effect op de ontwikkelingen uit de tweede helft van de film.
Dit komt absoluut door de manier hoe het verhaal wordt behandeld. Het begint al vrij slecht door niet echt de tijd te nemen om dingen goed op te bouwen en zijn belangrijkste personages aan je voor te stellen. Dingen gebeuren simpelweg gewoon en dan ook nog eens op een manier die vaak slordig is. Scènes volgen elkaar lang niet altijd lekker op. Iets wat in de tweede helft van de film iets beter gaat, maar hier loopt de film weer tegen tal van andere problemen aan.
Botsende elementen
Uiteindelijk is het een te groot probleem dat de film een heleboel verschillende dingen tegelijk probeert te zijn. Is het een historische drama, is het een spannende thriller, een vermakelijke blaxploitation film? Het heeft elementen van al deze genres in zich, maar het zijn geen elementen die elkaar ook weten te versterken. De serieuze racistische thema's komen totaal niet uit de verf door de vermakelijk blaxploitation elementen van de film bijvoorbeeld en de blaxploitation elementen komen op hun beurt niet uit de verf doordat de film met zijn verhaal voornamelijk poogt om een boodschap over te brengenSaborteert zichzelf
Het is vrij pijnlijk om te moeten zien hoe de film krachtige boodschappen wil uitzenden over en voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap, maar hierbij zichzelf continue onbedoeld saborteert. De boodschappen uit de film zijn vrijwel allemaal zonder effect, doordat de film nooit zijn drama of personages goed weet te ontwikkelen.
Iedere keer wanneer dingen enigzins interessant en diepgaand lijken te worden, komt de film weer met iets waardoor het een totaal andere richting opgaat, waardoor de film uiteindelijk ook erg simplistisch en oppervlakkig blijft. Het is sowieso een probleem dat het voornamelijk gevuld is met clichés en ondanks zijn toch fantasievolle concept, nooit echt origineel weet te zijn. Het verloopt allemaal vrij voorspelbaar.
Goed acteerwerk
Het ligt allemaal zeker niet aan de acteurs uit de film. Keke Palmer speelt zelfs een uitermate goede rol en ook Common weet indruk te maken, al is het probleem voor hem dat zijn personage niet heel sterk geschreven is en hij zich vaak moet zien te redden met matig geschreven dialogen.
Geen geslaagde film
De film is zeker niet vervelend om te kijken en het weet zelfs alsnog redelijk vermakelijk te zijn, maar de manier waarop het gemaakt is en met zijn verschillende thema's omgaat maakt toch dat deze film niet als een hele geslaagde gezien kan worden.
5/10
Bekijk trailer
