Filmrecensie: Crush (2022) Geregisseerd door Sammi Cohen
Na het zien van "Booksmart" ben ik echt wel blij om te zien dat er meer van dat soort films gemaakt worden, maar dat is toch ook wel een beetje hoe deze film aan blijft voelen: Een light versie van "Booksmart", met wellicht veel van dezelfde thema's en vergelijkbare personages, maar zeker niet de juiste humor of charme van de Olivia Wilde film.
Zal de meeste mensen niet lang bijblijven
Nee, de film is zeker niet slecht om te kijken, maar het voelt allemaal ook wel erg veilig qua keuzes. Het maakt de film enorm voorspelbaar, wat zeker niet ongebruikelijk is voor een genrefilm zoals deze, maar het weet daar verder ook weinig tegenover te zetten. Het is niet overdreven vermakelijk, niet enorm diepgaand en ook zeker dan geen film die je enorm lang bij zal blijven, tenzij je jezelf wellicht zal gaan herkennen in één van de hoofdpersonen. Te gemakkelijk
En dat blijft wellicht ook de grootste kracht van deze film: jonge meiden die misschien tegen vergelijkbare dingen aanlopen als de personages in deze film zullen alsnog enorm veel uit deze film kunnen halen, al blijft het wel wat lastig in te schatten hoeveel precies.
Doordat de film toch wel een zekere diepgang mist kan ik me ergens toch wat moeilijk indenken dat jonge meiden met lesbische/bi gevoelens enorm veel steun uit deze film kunnen halen, wat betreft bepaalde zaken waar ze wellicht tegenaan zullen lopen, gedurende hun middelbare school periode. Realistische obstakels zoals angsten bij het uit de kast komen h oe je sexualiteit uit te dragen- en met je gevoelens en relaties om te gaan op een leeftijd waarop je op je meest kwetsbaar bent, wordt allemaal wel erg opzichtig en gemakkelijk vermeden door alles maar af te doen met een lach.
Aan de ene kant natuurlijk prima dat de film hier niet teveel nadruk op wil leggen, aangezien dit ook niet het geval zal zijn bij de meeste films waarin hetero personages de hoofdrollen vertolken, maar aan de andere kant verliest de film hier wel een hoop kracht en waarde door.
Kinderachtige humor
Dat de film voornamelijk oppervlakkig blijft komt ook absoluut door zijn komedie. Het is zeker niet ongebruikelijk dat dit soort film wat luchtige humor gebruikt om de film niet te zwaar- en nog altijd interessant en leuk voor jonge mensen te houden, Maar in dit geval is de humor niet licht, maar eerder zeer kinderachtig te noemen. Het doet bij vlagen zelfs enorm veel afbreuk aan het verhaal en zijn personages. Het moge ook duidelijk zijn dat het zeker niet bijdraagt aan het realisme.
Het is ook absoluut vreemd om te zien hoe de meeste personages verreweg nog wel altijd realistisch geschreven zijn, maar dat er tegelijkertijd ook tal van personages in de film aanwezig zijn die zo weggelopen lijken te zijn uit een Adam Sandler komedie. Het voelt dan ook alsof lang niet alle personages van hetzelfde universum deel uitmaken.
Nog wel altijd vermakelijk genoeg
Maar nee, het wordt gelukkig allemaal nooit zo slecht of belachelijk dat het de film ook vervelend of zelfs beledigend om te kijken maakt. Het is zelfs nog altijd gewoon prima om te kijken, misschien ook juist wel doordat het dingen zo luchtig weet te houden. Het houdt de film simplistisch en ook absoluut enorm voorspelbaar en veilig, maar vermakelijk genoeg om er nog altijd een leuke tijd mee te kunnen hebben.
Goed genoeg voor wat het is
Ik denk niet dat ik nog enorm veel over deze film zal weten over een week van nu, maar ik kan ook niet zeggen dat ik me verveeld heb met de film of ooit het gevoel had dat ik naar een enorm slechte zat te kijken. Leuk- en ergens ook zeker nog altijd lief genoeg als film, maar voor diepgang, realisme en leuke en slimme humor kun je het beter bij een andere film houden.
6/10
Bekijk trailer
