Filmrecensie: Dog (2022) Geregisseerd door Reid Carolin & Channing Tatum
Ah, ik weet nog wel de tijd dat een Channing Tatum film echt iets verschrikkelijks was, ook omdat hij werkelijk waar echt niet kon acteren. Die tijd ligt inmiddels ver achter ons en hij is zelfs vaak een drijvende kracht in veel grote Hollywood films. Ditmaal weet hij zich ook zelfs als prima regisseur te tonen met de filmd "Dog", die wellicht wat veilig is, maar desalniettemin kundig is gemaakt.
Doet niet veel fout
Het is simpelweg een film die niet enorm veel fout doet en daardoor ook meer dan prima om te kijken is. Verwacht echter ook geen film die je volledig omver zal blazen of grote prijzen zal gaan pakken. Daar is het allemaal toch net even iets te simplistisch en zeker ook braaf en te veilig voor.
Ondanks het concept weet de film voornamelijk erg oppervlakkig te blijven wat zijn drama en emoties betreft. Het voelt alsof de film niet echt durft en liever de aandacht van de kijker vasthoudt met vermaak en meer 'knuffelbare'- dan elementen die je daadwerkelijke zullen ontroeren.
Redelijk effectief
Niet dat de film helemaal ineffectief is wat zijn drama betreft. Er blijft genoeg aanwezig om te zeggen dat de film tegelijk ook een eerlijke en realistische weet te blijven.
Ik zou het zelfs een zeer respectvolle willen noemen richting oorlogsveteranen. Het behandelt zaken waar sommigen tegen annlopen na hun diensttijd op een manier die dingen niet probeert te verbloemen, maar tegelijk ook zonder dingen te overdrijven, om extra drama voor de film te creëren. De film voelt daardoor 'klein' en eerlijk, wat zeer prettig is.
Neemt echter niet weg dat de film af en toe wel wat rare afslagen neemt met zijn verhaal, die er voornamelijk lijken te zijn om dingen maar wat luchtig te houden. Dat is natuurlijk geen slechte gedachte, alleen wanneer het uit de toon valt met de rest van de film, weet je dat het zeker niet altijd in het voordeel van de film weet te werken.
Leuke en sterke chemie
Een film als deze draait natuurlijk bovenal ook om de relatie tussen zijn hoofdpersoon en de viervoeter. Dat zit hier gelukkig wel goed, wat met name door de hand komt in dit geval. De scènes met Lulu (ja, dat is de hond) weten erg goed te werken doordat de hond erg goed getraind lijkt en daardoor ook echt goed lijkt te acteren in de scènes met Tatum en anderen.
Het is ook allemaal lief en redelijk hart verwarmend, alleen is het hierbij wel wat jammer dat de film exact zo verloopt qua verhaal, zoals je zou verwachten van een film waarin een hond en een man, die hier duidelijk niet op zit te wachten, met elkaar opgezadeld worden. Zo'n beetje alle clichés komen wel voorbij, wat wellicht ook een reden is waardoor je nooit écht ontroerd zult gaan raken.
Veilig, maar prima
Het is echt een meer dan prima film om te kijken, waarbij het echter wel wat jammer blijft dat het niet enorm veel verrassingen heeft te bieden en wat oppervlakkig en veilig blijft, wat sommige keuzes betreft.
7/10
Bekijk trailer
