Filmrecensie: The Misfits (2021) Geregisseerd door Renny Harlin

Het is eigenlijk best ongelooflijk dat zelfs vandaag de dag films nog vaak pogingen doen om het succes van de "Ocean's Eleven" remake uit 2001 na te bootsen, door voor een vergelijkbaar stijl te gaan. En dat terwijl er eigenlijk geen enkele film ooit goed in is geslaagd! Hier is "The Misfits" ook absoluut geen uitzondering op.

Kinderachtige poging

De stijl is uiteindelijk zelfs één van de dingen die deze film de das om doet. Het probeert om een vermakelijke stijl vol flitsende beelden en humor te creëren, maar het faalt hier vrij jammerlijk in. De stijl en humor zou namelijk als enorm kinderachtig beschreven kunnen worden, alsof je naar de Nickelodeon versie van een heist-film zit te kijken. Dit staat verder wel haaks op het 'serieuze' verhaal en geweld en actie uit de film.

Het is als kijker moeilijk om deze film serieus te nemen, of om er ooit lekker in te komen. Iedere keer wanneer dingen de goede kant op lijken te gaan doet het wel weer iets absurds waardoor je volledig uit de film raakt.

Lastig om een touw aan vast te knopen

Vanaf het begin werd al wel vrij snel duidelijk dat dit geen hele goede film zou worden, maar het was tenminste nog wel enigzins vermakelijk. Dit veranderd dus vrij snel zodra de film begint met het daadwerkelijk ontwikkelen van zijn verhaallijn.

Het verhaal zit niet alleen vol met absurd- en kinderachtigheden, het is ook lastig om er echt een touw aan vast te knopen. Waarom al deze mensen samenwerken en wat nou precies het plan is om het goud te stelen wordt nooit heel duidelijk gemaakt, of misschien beter gezegd: het zal je ook weinig kunnen schelen, waardoor een groot gedeelte van het verhaal volledig langs je heen zal gaan.

Mislukte personages

Een film als deze vertrouwd naast zijn stijl en humor vaak ook enorm op zijn acteurs en personages. En op het eerste oog lijkt de cast ook meer dan prima, met Pierce Brosnan en Tim Roth binnen de gelederen. Ik heb dan wel gelijk de twee dingen benoemd die deze film nog enigzins kijkbaar maken.

Alle andere personages werken eigenlijk totaal niet. Zoals gezegd wordt nooit helemaal duidelijk waarom al deze personages de samenwerking aangaan en veel van hen hebben ook geen duidelijke specialiteit, wat je wel altijd van een film als deze zou verwachten. Ik zou dan ook willen zeggen dat de film met gemak een stuk of drie personages volledig uit de film had kunnen laten, zonder dat dit verder invloed zou hebben gehad op het verloop van het verhaal.

Zwakke genre-poging

Er is ook een groot gedeelte van de film, tussen zijn opening en de uiteindelijk heist in, waar eigenlijk maar bijster weinig gebeurt. Er is geen goede opbouw en nooit enige spanning, waardoor ook geen van de ontwikkelingen en verrassingen ooit goed uit de verf komen.

Als geheel kan de film dan ook absoluut als een mislukte poging worden beschouwd, van een regisseur die in het verleden wel degelijk meermaals heeft laten zien dat hij het in zich heeft, met films als "The Long Kiss Goodnight" en "Cliffhanger". Dagen die echter ver achter Renny Harlin liggen.