Filmrecensie: Paws of Fury: The Legend of Hank (2022) Geregisseerd door Chris Bailey, Mark Koetsier & Rob Minkoff
Er is werkelijk enorm veel om leuk te vinden aan deze film, die aan de andere kant wel wer enorm naar beneden wordt gehaald door zijn verhaal en manier waarop het alles weet te behandelen.
Zeer geslaagde humor
Grootse verrassing aan deze film is, hoe enorm vermakelijk deze is. De humir is werkelijk heerlijk. Wanneer een film erin slaagt om je hardop te laten lachen, valt niet te ontkennen dat deze simpelweg geslaagd is.
Ja, zijn zeer geslaagde humor is dan ook de reden waarom ik deze film nog altijd als een prima genrefilm beschouw, ook al heeft het duidelijk een groot aantal problemen die ook zeker niet onbenoemd zouden moeten blijven.
Eigenlijk vooral een "Blazing Saddles" remake
Het is eigenlijk wonderbaarlijk hoe slecht deze film met zijn verhaal om weet te gaan. Wonderbaarlijk, aangezien het min of meer een remake is van de komedie-klassieker "Blazing Saddles", wat het gelijk extra vermakelijk maakt dat Mel Brooks ook één van de stemmen in deze film vertolkt.
En nee, het gaat echt wel verder dan slechts aan een aantal momenten refereren of een hommage zijn. In veel opzichten is dit een één op één remake van "Blazing Saddles", inclusief verhaal, personages en scènes die opnieuw worden uitgevoerd. Niet dat een jonge kijker hier zich veel van aan zal trekken. Want laten we eerlijk zijn, hoeveel 10-jarigen zullen voor de lol een film gaan kijken die bijne 50 jaar oud is.
Los daarvan weet deze film er verder ook op geen moment echt goed in te slagen om het verhaal net zo goed te laten werken als in de 1974 Mel Brooks film. Het is af en toe voornamelijk warrig, vol met clichés en er vinden geen interessante ontwikkelingen in plaats.
Geen geweldige personages, maar wel een geweldige cast
Er zijn niet veel animatiefilms waarin zijn hoofdpersoon het minst geslaagde element is. Toch is dat het geval met "Paws of Fury: The Legend of Hank". Het hoofdpersoon is voornamelijk erg saai Niet enorm heldhaftig, niet het meest grappige personage in de film en eigenlijk toch ook vooral heel erg saai. Het helpt absoluut niet dat zijn personage door geen interessante ontwikkelingen heengaat, wat ook voor ieder ander personage in deze film geldt.
Het ligt zeker niet aan Michael Cera, die de stem van de hoofdpersoon had ingesproken. De stemmen cast is over het algemeen enorm sterk in deze film. Vaak maakt het vrij weinig uit dat de stemmen ingesproken zijn door bekende acteurs in animatiefilms, omdat je ze vaak ook niet eens goed kunt herkennen, maar in dit geval voegen de stemmen van de bekende acteurs wel degelijk iets toe. Samuel L. Jackson en Ricky Gervais zijn met name enorm vermakelijk en ja, zo ook de 96-jarige Mel Brooks, die het zeer zeker nog altijd in zich heeft.
Zo zijn de personages zelf verre van geweldig en vaak maar mattig geschreven, maar weet de cast er absoluut nog wel altijd iets van te maken!
Leuk geanimeerd
Qua animaties is de film ook vrij leuk. Zeker niet de best uitziende genrefilm die je zult zien, maar met name de personages zijn goed bedacht en uitgewerkt, wat de animaties betreft.
Je scoort bij mij sowieso pluspunten wanneer je katten een grote rol laat spelen in je film. Het draagt ook bij aan de snelle humor van de film, waarbij een aantal eigenschappen van katten en andere dieren op de hak worden genomen. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe enorm geslaagd de humor in de film is, wat het ook zeer zeker leuk om te kijken maakt voor zowel zijn jonge als oudere kijker.
Meer dan goed genoeg
Enorm geslaagde humor dus, in een verder niet eens zo enorm geslaagde film. Met een beter verhaal en met name ook een betere uitvoering hiervan, had dit absoluut een geweldige genrefilm kunnen zijn. Het is nu uiteindelijk niet meer dan goed, maar nog wel altijd meer dan goed geneog gelukkig.
7/10
Bekijk trailer
