Filmrecensie: The Railway Children Return (2022) Geregisseerd door Morgan Matthews
Qua concept is het verhaal van "The Railway Children Return" echt wel prima en interessant. Qua uitvoering is het echter een heel stuk minder.
Onduidelijke doelgroep
Bij iedere film kun je je afvragen voor wie deze precies gemaakt en bedoeld zou zijn. Het helpt ook om de keuzes die de film maakt beter in perspectief te plaatsen. In dit geval is het echter toch wat lastig om te zeggen voor wie deze film precies bedoeld zou zijn.
Als kinderfilm is absoluut veel te oubollig en niet spannend of vermakelijk genoeg, terwijl het voor mensen die van Tweede Wereldoorloogfilms weer veel te simplistisch en kinderachtig zal zijn. Ik denk ergens dat het alleen enigzins leuk zal zijn voor de mensen die nostalgisch zijn voor de 1970 film "The Railway Children" en eerdere series uit de '60 of wellicht het boek waar de eerdere film en serie op gebasseerd zijn. Probleem daarmee is natuurlijk wel dat het overgrote deel van je doelgroep ruim over de 50 zal zijn. Over het algemeen niet de doelgroep die het vaakst in de bios te vinden zal zijn en jonge kinderen zal hebben die het mee zou kunnen nemen, om kennis met het concept van de The Railway Children te kunnen laten maken.
Met andere woorden, het is voor mij wat vaag waarom deze film überhaupt is gemaakt en in wat voor licht ik het precies zou moeten zien.
Geen prettige stijl
De stijl van de film is absoluut niet prettig. Het is onnodig snel gemonteerd, waardoor het qua tempo misschien lekker loopt, maar dingen nooit goed kan laten ontwikkelen wat zijn verhaal en personages betreft.
Eén van de dingen waar deze film ook duidelijk op bezuinigd had was de aanschaf van een statief. De camera kan nog geen twee seconden stil blijven staan, wat nogal haaks staats op de verder wel ouderwetse stijl en benadering van de film. Het draagt er aan bij dat de film nooit heel prettig om te kijken wordt.
Een film met kinderen in de hoofdrol
Het is ook altijd een risico om een film te maken waarin kinderen de hoofdrol spelen. Dit omdat over het algemeen kinderen nog niet de beste acteurs zijn, helemaal wanneer het aankomt op het goed naar beeld brengen van emoties en het geloofwaardig maken van zware en serieuze thema's.
In dit geval zijn de jonge acteurs niet bijster slecht, maar blijven de meeste personages wel enorm oppervlakkig. Er zijn ook wel erg veel, waardoor het wat lastig is om iedereen uit elkaar te kunnen halen.
Ook werkt het drama uiteindelijk niet heel goed, al heeft dit meer te maken met de keuzes die het verhaal maakt dan met de acteerprestaties van zijn jonge cast.
Verhaal heeft weinig te bieden
Ondanks dat het in zekere zin natuurlijk nog wel altijd een oorlogsfilm is, is er nooit enig gevoel van gevaar. Er wordt ook op geen enkele manier goede spanning of een goed conflict opgebouwd, waardoor de film nog enigszins meeslepend en interessant zou zijn.
Maar ook in andere opzichten heeft het verhaal veel te weinig te bieden. Doordat het enorm oppervlakkig blijft, is het voornamelijk een wel heel brave film, die misschien ook nog wel iets liefs heeft, maar uiteindelijk toch te weinig dingen om de aandacht van zijn kjker vast te kunnen houden.
Onvoldoende
Een film die verre van de meest verschrikkelike is die je zou kunnen zien, maar wel op alle vlakken een onvoldoende scoort. Met name het verhaal en zijn benadering zorgt ervoor dat de film nooit een hele prettige om te kijken is.
5/10
Bekijk trailer
