Filmrecensie: Umma (2022) Geregisseerd door Iris K. Shim
Waar deze film voornamelijk in slaagt is het zijn van een voorbeeld hoe je niet een genrefilm moet maken. Het zal ontgetwijfeld niet de meest grote verschrikking die je ooit hebt gezien gaan zijn, maar het doet zo enorm veel dingen slecht en oninteressant dat het in geen enkel opzicht een heel geslaagde film te noemen is.
Mysterie zonder spanning
Veel mensen denken vaak te makkelijk over het maken van een horrofilm. Er wordt gedacht dat je alleen wat mysterie en schrikmomenten nodig hebt om spanning voor je film te creëren, maar er wordt hierbij te weinig nagedacht over hoe je al deze dingen ook daadwerkelijk effectief kunt laten zijn.
Grootste probleem met deze film is dan ook dat het zich veelvuldig bezig houdt met het creëren van mysterie, maar er maar niet in weet te slagen om dingen ook spannend en interessant te laten zijn. Het maakt de film bij vlagen zelfs wat vervelend om te kijken.
Geeft te weinig
Het is natuurlijk prima om mysterieus te willen zijn, maar dan moet je
de kijker af en toe wel iets bieden waardoor dingen interessant weten te
worden en af en toe een hint waardoor je begint te begrijpen wat er
gaande is.
De film doet eigenlijk geen van dit alles. Het probeert een meer subtiele en langzaam opgebouwde genrefilm te zijn, zonder dat het goed weet te worden. Het laat zijn hoofdpersonage simpelweg dingen verborgen houden voor de andere personages uit de film, zonder dat je voor het grootste gedeelte van de film begrijpt hoe, wat en waarom. Vreselijk oninteressant en op geen enkele manier wordt er ook goede spanning mee opgebouwd. Er gebeurt eigenlijk dan ook maar vrij weinig in de film en het heeft daarnaast een enorm gebrek aan 'gevaar'. Het voelt nooit alsof de personages in de film echt in gevaar zijn en hun levens op het spel zouden staan.
Op papier lijkt het concept beter
Het is dan ook absoluut geen toeval dat de film slechts rond de 80 minuten kort is. Het heeft vrijwel geen idee wat met zijn concept te doen. Op papier is het concept ook vrij standaard, maar deselniettemin wel één die meer dan genoeg kansen biedt om dingen spannend te maken en zelfs wat originele invalshoeken te kiezen.
Het lijkt echter geen idee te hebben heo het dingen op moet bouwen of zelfs af moet ronden. Dingen eindigen uiteindelijk dan ook maar geweoon in de film, zonder dat het ook voelt alsof er iets bereikt of echt afgerond is. Er is er dan ook geen sprake van dat er na een grootse finale wordt afgebouwd, laat staan dat er überhaupt echt een finale plaatsvindt.
Lijkt door onervarenheid niet uit de verf te komen
Qua sfeer ljkt de film nog wel altijd vrij goed en het is ook enigzins
verfrissend hoe de film Amerikaanse genre elementn met Aziatische
probeert te mengen.
In de handen van een meer ervaren Aziatische
horror regisseur uit Japan of Zuid-Korea was de film ongetwijfeld beter
tot zijn recht gekomen. Je zou he dan ook op de onervarenheid van
regisseur Iris K. Shim gooien dat de film in veel opzichten behoorlijk tekort
schiet.
Zelfs geen leuk tussendoortje
Nee, zelfs als simpel kort tussendoortje valt deze film niet echt aan te bevelen. Qua spanning en goede mysterie heeft deze film veel te weinig te bieden, door zijn matige opbouw en het simpele feit dat het geen idee lijkt te hebben wat allemaal met zijn concept te doen.
5/10
Bekijk trailer
