Filmrecensie: Cave Rescue (2022) Geregisseerd door Tom Waller
Om eerlijk te zijn is dit geen verschrikkelijk slechte film, maar heeft het meer het probleem dat van alle andere films en documentaires die onlangs over dit onderwerp zijn uitgebracht, dit duidelijk wel echt de minste is. Er is dan uiteindelijk ook geen goede reden om deze film boven alle anderen te verkiezen.
Goed verhaal, maar matig verteld
Ja, dit is opnieuw een film over de reddingspoging van de Thaise voetballertjes uit een ondergelopen grot. Het blijft hierbij trouw aan het ware verhaal, wat gelijk zijn grootste kracht is en de hoofdreden waarom de film nog altijd redelijk om te kijken blijft.
Hoe het zijn verhaal weet te vertellen blijft echter wel wat ineffectief vaak en meeslepend kan ik deze film dan ook absoluut niet noemen.
Niet de meest effectieve benadering
Hoe het dingen weet op te bouwen valt zelfs vrij slordig te noemen. Belangrijke gedeeltes worden vaak zelfs volledig overgeslagen, of er verschijnt een stuk tekst in beelk om je op de hoogte brengen van bepaalde gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden. Maar zo werkt dat natuurlijk niet. Wanneer je een film maakt zou je ook daadwerkelijk dingen moeten laten zien. Tenminste wel wanneer je je kijker mee wilt slepen met je verhaal.
In veel opzichten voelt dit echter vaak een documentaire, die hier en daar wat stukjes van de waargebeurde gebeurtenissen laat zien, zonder echt een sterk geheel te worden. En dat het meer de benadering van een documentaire kiest houdt in dit geval ook niet in dat het een enorm gevoel van realisme heeft. Het acteerwerk is daar toch ook echt te matig voor, wat deels komt doordat de film ervoor kiest om een aantal van zijn personages te laten spelen door de mensen op wie ze gebasseerd zijn. Een interessant idee, maar ook wanneer je jezelf speelt blijft zeker acteertalent nodig om de dialogen en emoties effectief over te kunnen brengen. Iets wat de personen in deze film nooit echt lukt.
Een vrij vlakke ervaring
Het kijken van deze film voelt dan ook vrij vlak. Het is lastig om ooit ergens emoties bij te voelen, omdat de film er nooit in slaagt om dingen goed spannend of interessant te houden. Dingen gebeuren maar gewoon en je kijkt er maar wat naar. Dit is niet heel erg allemaal, maar het zorgt er wel voor dat uiteindelijk weinig van deze film zal blijven hangen na het kijken.
Echt wel zonde, want de film zit verder niet eens zo slecht in elkaar. De film ziet er oprecht vrij aardig uit en het helpt absoluut dat het op locatie is geschoten.
Geen goede personages
Een reden waarom het nooit echt heel meeslepend wil worden is ook omdat de personages matig zijn neergezet. Niemand in deze film heeft echt een duidelijke persoonlijkheid en voor geen van hen wordt een goede of duidelijke achtergrond geschets.
Iedereen loopt in deze film uiteindelijk maar wat rond alsof het allemaal heel normaal en vanzelfsprekend was wat ze deden, zonder ooit ook echt emoties te tonen. Een typische maandag voor ze, zullen we maar zeggen. En als de personages al lijken te denken dat het allemal niets bijzonders is, waarom zou je als kijker dan iets anders gaan voelen?
Zeker niet de beste film over zijn onderwerp
Nee, het kijken van de film is niet iets verschrikkelijks. Ook omdat het uiteindelijk maar vrij kort is en dus voorbij is voor je er erg in hebt. Het blijft alleen ook verre van een effectieve film en er is dan ook geen enkele reden waarom je deze film boven een andere, die over hetzelfde onderwerp gaat, zou moeten verkiezen.
5/10
Bekijk trailer
