Filmrecensie: Orphan: First Kill (2022) Geregisseerd door William Brent Bell

Op voorhand leken veel mensen al tegen op het idee van een prequel op "Orphan". Persoonlijk zag ik hier echter wel potentie in, aangezien de eerste film duidelijk maakte dat de meest interessante dingen in Esther haar vroegere jaren hadden plaatsgevonden. Het is dan ook wat teleurstellend hoe deze prequel hier nauwelijks op in weet te gaan en uiteindelijk niet veel meer is dan een herhaling van zetten.

Een wel erg simpele benadering

Eigenlijk is de eerste "Orphan" film ook voornamelijk alleen goed en leuk wanneer je de grote onthulling nog niet kent. Iets wat geen geheim meer is in deze film en waar niet veel anders voor in de plaats komt. Het is een vrij rechtlijnige film, zonder al te veel verrassingen.

Het komt er uiteindelijk op neer dat het een meer standaard slasher is, zonder overigens al te veel geweld of andere horror momenten. Je zou het dan ook meer een thriller kunnen noemen, ware het niet dat het verhaal te weinig spanning of mysterie met zich meebrengt. De film is van alles een beetje, maar weet met niets enorm uit te blinken.

Weet dingen niet goed uit te diepen

Meest teleurstellende blijft toch wel echt dat het geen enkele diepgang weet te bieden. In plaats van dat het goed in weet te gaan op het hoe, wat en waarom van zijn hoofdpersonage wordt dit enorm gemakkelijk afgeraffeld in zijn eerste minuten, zonder je eigenlijk iets nieuws of interessants te vertellen. Ik zou zelfs durven te stellen dat de eerste film je een stuk meer diepgang en karakterontwikkeling had laten zien dan deze prequel, wat toch een rare conclusie is als je weet hoe ongelooflijk mysterieus zijn hoofdpersonages in de eerste film werd behandeld.

Het is dan ook absoluut raar hoe de film er meer de voorkeur aan geeft om vrijwel dezelfde dingen te doen, in hetzelfde type verhaal als zijn eerste film.

Zwakke genre-poging

Maar ook wanneer je naar deze film als een op zichzelf staande film zou kijken, moet de conclusie zijn dat het toch echt geen hele goede is. Het opbouw wat zijn verhaal, spanning en mysterie betreft is behoorlijk zwak. Los van zijn hoofdpsersoon Esther leer je ook geen van de andere personages ooit echt goed kennen en de film heeft uiteindelijk ook een enorm gebrek aan een personage die als de 'held' van het verhaal gezien kan worden. Het is juistt vrij gemakkelijk om uiteindelijk een hekel aan iedereen in deze film te kunnen krijgen. Niet heel prettig om te volgen.

Het maakt de fout door te denken dat het voornamelijk volgen van Esther, zijn slechterik dus, goed zal werken. Het levert de film echter veel te weinig op, ook juist doordat het verder vrij oppervlakkig blijft wat het verhaal en personages betreft. Het is niet verschrikkelijk of saai om te moeten zien allemaal, maar uiteindelijk wel behoorlijk nietszeggend en gemakkelijk te vergeten. Er is niets in de film wat een goede indruk weet achter te laten.

Gebrek aan geloofwaardigheid

Het gebrek aan geloofwaardigheid blijft toch ook wel een beetje een probleem met de film. Wie de eerste film heeft gezien zal begrijpen dat het enorm belangrijk is dat zijn hoofdpersoon er ook daadwerkelijk als een jong kind uit weet te zien.

Dat was echter in 2009. In 2022 is de actrice Isabelle Fuhrman duidelijk toch echt wel een stukje ouder en volwassen geworden, wat sowieso al niet heel geloofwaardig werkt voor een film die zich voor de gebeurtenissen uit de eerste film afspeelt. De film probeert dit wel slim te verbergen door onder andere veel shots van achteren te gebruken, waarin Esther duidelijk nog wel altijd door een kind wordt gespeeld en door een rare wazige filter te gebruiken, waardoor de film echter vaak te vaag en duister om te kijken is. Niet heel overtuigend allemaal en zijn concept is dan ook iets wat ditmaal niet enorm goed weet te werken.

Weet te weinig te bieden

Voor wie de eerste "Orphan" film gezien heeft is "Orphan: First Kill" een prequel die vrijwel niets toe weet te voegen en voor wie totaal niet bekend is met de eerste "Orphan" film is het geen hele prettige of bijzondere belevenis. Een wel erg oppervlakkige en weinig verrassende genrefilm, die zowel als prequel als een op zichzelf staande film de kijker veel te weinig weet te bieden.

5/10

Bekijk trailer