Filmrecensie: Purple Hearts (2022) Geregisseerd door Elizabeth Allen Rosenbaum
Vanaf minuut 1 is echt wel duidelijk dat ik niet tot de juiste doelgroep voor deze film behoor. Het laat er absoluut geen twijfel over bestaan dat het één is die gericht is op tienermeiden, met zijn romance, personages en zwijmelmomenten. En ja, de film dient zijn doel dan ook werkelijk prima, al blijft het vere van het beste wat het genre te bieden heeft.
Drama boven geloofwaardigheid
Mensen die eerst trouwen om vervolgens verliefd te worden is niet alleen voer voor tv-pogramma's, maar ook al jaren een concept voor vele films. In dat opzicht is deze film ook niet eens zo origineel te noemen. Toch weet het de film nog wel te lukken om een redelijk originele invalshoek te vinden, ook in een poging om het enigszins geloofwaardig te maken.
Geloofwaardig is echter niet iets wat ik verder op deze film zou willen plakken. Het is één die leeft van zijn drama en er verder dan ook niet enorm mee gezig is om maar zo realistisch mogelijk te zijn.
Wel erg oppervlakkig en braaf
Jammere aan zijn benadering is verder wel dat zijn drama niet enorm sterk is. Het is wat vreemd om te zien hoe de film wel tal van interessante verhaallijnen opbouwt, die vervolgens vrijwel nergens heen gaan. Zo introduceert de film ook tal van personages die uiteindelijk zo goed als niets toe weten te voegen aan het verhaal.
Het is ook het type film dat zijn drama nooit de overhand laat nemen. Het wil ook nog altijd een feel good movie blijven, dus het drama wordt ook nooit van een niveau dat dingen in het verhaal enorm deprimerend of uitzichtloos zouden worden. Een oplossing en gelukkig einde is altijd zicht en vaak lost een knuffel tussen twee personen, of drie gesproken woorden tegen elkaar al een hoop op. Behoorlijk oppervlakkig en redelijk braaf dus allemaal, wat er tegelijk ook voor zorgt dat de film een enorm voorspelbare is.
Hele aardige tweede helft
Maar een film als deze blijft uiteraard voornamelijk om zijn romance draaien. Dat blijft gelukkig ook de film zijn grootste kracht. Het is redelijk lief en effectief gedaan allemaal, waardoor ik ook zeker in kan denken dat veel mensen alsnog prima van deze film zullen kunnen gaan genieten, wanneer romantische films helemaal jouw ding zijn.
Ik ben ook erg blij dat de tweede helft van de film, wanneer de romance echt de kop begint op te steken, stukken beter werkt- en om te kijken is dan zijn eerste helft. Om eerlijk te zijn had ik na de eerste helft van de film ook niet verwacht dat het nog in staat zou zijn om de film zo degelijk te laten werken zoals het uiteindelijk had gedaan. Het was namelijk vrij geforceerd en leek druk bezig om overal een punt van te willen maken, zonder hierbij verder met goede argumenten te komen.
Geen interessante veranderingen voor zijn personages
Dat de film een nogal rebelse en politieke indruk lijkt te maken komt voornamelijk door zijn hoofdpersoon, gespeeld door Sofia Carson. Ze was hiermee net even iets te aanwezig, zonder dat het haar personage ook een hele plezierige maakte om te volgen. Het is daarbij ook niet zo alsof haar personage door interessante veranderignen heen gaat gedurende het verhaal. Het is meer...dat ze plotseling gewoon veranderd. Nog een reden waarom de eerste en tweede helft van de film niet enorm goed verbonden voelen. Het is werkelijk alsof je naar twee verschillende films hebt zit te kijken, die toevallig over dezelfde personages gaan, maar waarin de personages zich zeker niet constant hetzelfde gedragen.
Ik begrijp dat de film in zijn eerste helft heel bewust de verschillende contrasten tussen zijn twee hoofdpersonen wilde benadrukken, maar zoals gezegd werkt dit verder niet heel goed, omdat de personages nooit door interessante veranderingen heen gaan, maar simpelweg van standpunten en inzichten veranderen omdat dit nou eenmaal goed uitkomt voor het verhaal en met name zijn romance.
Blijft prima voor zijn doelgroep
Maar ach, in de kern blijft het echt wel een lieve, zeer simpele en veilige romantische film, waar met name jonge tienermeiden alsnog prima van zouden kunnen gaan genieten.
De dingen die de film ook net even iets minder goed weet te doen zorgen er uiteindelijk gelukkig ook niet voor dat het een enorm slechte of vervelende film is om te kijken. Het blijft simpelweg goed genoeg voor wat het is.
6/10
Bekijk trailer
