Recensie: I Am Groot (2022)
"I Am Groot" is niet belangrijk voor de verdere Marvel-tijdlijn. Het is zelfs niet belangrijk voor de verdere ontwikkeling van zijn personages. Het enige wat het dan ook doet is vermaak bieden. In zekere zin is dit ook absoluut genoeg, alleen voelt het tegelijk ook wel als een ietwat nutteloze uitstap.
Het idee achter deze serie is verder ook echt niet slecht. Eén van de meer vermakelijk Marvel-personages, gecombineerd met wat slapstick humor. Een ultra-goed gemaakte, modern "Tom & Jerry'", om het maar simpel te zeggen, waar zijn hoofdpersonen ook niet in spreken en de humor zeer visueel georiënteerd is.
Qua vermaak valt er ook echt niet veel te klagen, al kun je je ook afvragen of dit ook niet gedeeltelijk komt door het feit dat de aflevering wel erg kort zijn. Zonder intro en end credits zijn de afleveringen vaak maar rond de 3 minuten kort. Je hoeft dan ook echt niet te verwachten dat dingen zich enorm weten te ontwikkelen in het verhaal en er tal van personages geïntroduceerd worden. Het is enorm simpel in zijn opzet, wat een kracht is, maar ook zeer zeker ervoor zorgt dat het weinig voldoenend is.
Het voelt ergens dan ook wel wat als een proefproject. Eentje waarbij gekeken wordt of er interesse voor is en hoe de ontvangst is, voordat er meer tijd en moeite in vergelijkbare projecten gestoken zal gaan worden. Ergens zou ik het ook prima vinden als er maandelijks nieuwe "I Am Groot" afleveringen online zullen komen, al heb ik niet de indruk dat dit zal gaan gebeuren. Sporadisch zullen er misschien nog wel nieuwe afleveringen online gaan komen de komende jaren, afhankelijk van of het iets is waar men tijd, geld en moeite in zou willen blijven steken. Na het zien van wat je eerste seizoen van "I Am Groot" zou kunnen noemen, zie ik het werkelijk beide kanten op gaan en kan het mij onder de streep ook te weinig schelen of er wel of niet nieuwe "I Am Groot" afleveringen zullen komen.
De opzet waarin de afleveringen slechts een aantal minuten duren werkt simpelweg niet heel sterk of interessant. Het is meet iets wat leuk zou zijn als opwarmertje voor een Marvel film, wanneer je deze in de bioscoop of op Disney+ zou gaan kijken. Geheel los van alles weet "I Am Groot" uiteindelijk geen hele onuitwisbare indruk achter te laten.
De opzet waarin alle afleveringen volledig los van elkaar staan werkt wel weer vrij aardig, omdat dit zichzelf enorm veel vrijheid verschaft. Het hoeft geen rekening te houden met wat het in een eerdere aflevering gedaan had en kan lekker los gaan qua creativiteit. De creativiteit is verder dan ook wel prima. Er gebeurt genoeg geks en vermakelijks, al zou ik niet per se willen zeggen dat het ook als een typische Marvel-project voelt qua sfeer. Misschien toch wel iets waar wat mensen over zullen gaan vallen. Net als over het gebrek aan andere Marvel personages.
Met Baby Groot heeft Marvel echt wel goed in handen, ondanks dat hij qua populariteit echt al wel vrij snel voorbij gestreefd werd door Baby Yoda. Om zijn populairiteit verder te vergroten- en de honger onder mensen naar meer Baby Groot wat te stillen, is deze serie verder ook echt niet heel slecht te noemen. Je kunt je alleen wel afvragen of de serie uiteindelijk ook genoeg doet en zijn kijkers genoeg te bieden heeft. Dit zou ik toch met 'nee' beantwoorden.
Het is verder wel enorm goed gemaakt qua animaties. Een reden waarom de afleveringen zo kort zijn heeft dan duidelijk ook te maken met het feit dat deze afleveringen niet heel simpel, snel of goedkoop om te maken zijn. Als kijker koop je hier echter weinig voor. De aflerveringen zijn simpelweg te kort om echt indruk te maken en ondanks dat het vermakelijk is, voelt het echt niet meer dan als een enorm simpel tussendoortje, die weinig van je honger weet te stillen.
6/10
