Filmrecensie: The Enforcer (2022) Geregisseerd door Richard Hughes
Wist je dat er ergens in de woestijn van Nevada een volledig geautomatiseerde fabriek staat waar ze constant met dezelfde mallen films maken? Nee? Is natuurlijk ook helemaal niet waar, maar na het kijken van "The Enforcer" is dit wel iets wat niet eens zo vergezocht zou klinken.
Geen toegevoegde waarde
Kijk, het kijken van een film als deze is echt geen enorm slechte of vervelende ervaring, maar wel één waarvan je je af kunt vragen 'waarom'? Wat is de toegevoegde waarde van deze film? Het antwoord laat zich al readen: die is er niet. Je zal je niet beter voelen na het kijken van deze film, maar gelukkig ook echt niet slechter.
Daar blijft de film toch veel te standaard en ook nietszeggende voor. Standaard en nietszeggend met zijn verhaal en personages, zonder dus al te veel diepgang of verrassingen te bieden. Ook qua actie blijft het een vrij simplistische film, al scoort het wel wat punten door vaak wat rauw en lekker geweldadig te zijn. Er is zeker dan ook wel degelijk een markt voor deze film, al blijft het overduidelijk ook één die niet het 'film-van-het-jaar-lijstje' zal gaan halen, van wie dan ook.
Moeite om zijn 90 minuten te vullen
De film heeft er zelf ook duidelijk wat moeite mee om zijn 90 minuten te vullen. Letterlijk halverwege beginnen dingen zich pas enigzins te ontwikkelen. Niet tot iets enorm sterks of verrassends, maar desalniettemin gelukkig wel tot iets vermakkelijks, zodra het ook écht losgaat met zijn actie.
Het blijft hierbij wel wat zonde dat het gedurende de rest van de film het maar niet echt wil lukken om al zijn verhaallijnen, de personages en alle dynamieken tussen zijn verschillende personages ook daadwerkelijk tot iets interessant door te laten ontwikkelen. Het maakt het als kijkervaring wat oppervlakkig, waarbij het verhaal noch de personages als meeslepend genoeg kunnen worden beschouwd.
Werkt binnen zijn genre wel aardig
Toch had ik gelukkig dus ook wel wat plezier met deze film. Ja, het is wat macho (ondanks dat het ook voor een wat realistische benadering gaat) en ja, het is wat dom soms, maar dat zijn allemaal ook dingen die niet vreemd zijn binnen het genre natuurlijk. Binnen zijn genre werkt het dan ook als een prima gemiddelde film.
De actie is kundig gefilmd en prettig om naar te kijken. Ondanks dat de film ongetwijfeld geen enorm budget had voelt de film niet als een low-budget productie. Het tempo en stijl van de film is vrij lekker te noemen, ondanks dat er in de eerste helft van de film eigenlijk dus maar weinig gebeurt.
Banderas in vorm
Het is ook zeer positief om te zijn dat ook op zijn 62ste Antonio Banderas nog altijd zeer geloofwaardig- en ook prima in staat is om een actierol te kunnen dragen, zowel fysiek als qua acteerwerk. Hij weet de film zelfs naar een iets hoger niveau te brengen, waarbij hij overigens niet echt gesteund wordt door de andere acteurs.
Dit komt absoluut ook deels door het schrijfwerk, maar een actuer als Kate Bosworth voelt bijvoorbeeld ook enorm verkeerd gecast als slechterik. Het is verder dan ook geen hele grote verrassing dat het gebrek aan goede slechteriken de film wat opbreekt en een reden is waardoor het allemaal nooit echt heel spannend of meeslepend wil worden.
Geen straf
Nee, het kijken van deze film is absoluut geen straf, al moge het duidelijk zijn dat er ook genoeg andere en leukere dingen zijn die je zou kunnen doen in 90 minuten. Wel nog altijd een prima film om te kijken voor de liefhebbers van het 'wraak' subgenre, al zit er ook voor hen niets in deze film wat het echt bijzonder weet te maken.6/10
Bekijk trailer
