Filmrecensie: See How They Run (2022) Geregisseerd door Tom George


Voor wie een film vol flauwigheden verwacht is het echt wel gunstig om te melden dat "See How They Run" leuker is dan je denkt, zonder dat het ook ooit daadwerkelijk een hele goede film weet te worden.

Aan de intenties ligt het niet

Ik ben zeker wel blij dat het 'whodunnit' genre een soort van een comeback aan het maken is tegenwoordig. Ja, je zou ergens kunnen stellen dat veel van deze films hetzelfde zijn, iets waar deze film ook zeer zelfbewust over is, maar over het algemeen blijven het wel films die voor prima vermaak blijven zorgen, mits ze ook genoeg variatie weten blijven te bieden.

En ja, deze film weet de kaarten van het genre ook wel weer redelijk opnieuw te schudden, maar niet dusdanig neer te leggen dat ook tot iets weet te komen wat daadwerkelijk indruk maakt, of de liefhebbers van het genre enorm zal kunnen bevredigen.

Vervalt toch in clichés, ondanks zijn aanpaak

Zonder in clichés te willen vervallen, vervalt de film toch al snel in veel van de bekende genre-clichés. Qua aanpak en verpakking van de film lijkt het misschien anders dan de gemiddelde genre-poging, maar in de kern blijft dit dus toch sterk tegenvallen.

Je zou uiteindelijk zelfs kunnen zeggen dat het minder goed uitpakt dan de gemiddelde genre-poging. Dit komt vornamelijk door de aanpak van zijn verhaal. Het maakt gebruik van vrijwel alle bekende genre-clichés waarbij iedereen een verdachte lijkt, door iedere vijf minuten een nieuwe verdachte en theorie aan de kijker te presenteren. Het doet dit echter op een manier waarbij alles maar matig samenhangt. De verschillende personages en alle onderlinge verhouding worden nooit overtuigend en duidelijk genoeg neergezet, waardoor ook alle verschillende verhaallijnen nooit echt goed samen weten te komen. Het is vrij onsamenhangend allemaal, zonder dat je overigens ook ooit de draad kwijt zal raken. Daar blijft het tegelijkertijd toch ook net even iets te simplistisch en oppervlakkig voor.

Gaat meer voor vermaak

Dat de film wat simplistisch en oppervlakkig overkomt met zijn verhaal is niet geheel een verrassing, aangezien dit een film is die duidelijk voor vermaak gaat. In zekere zin kun je ook zeggen dat het zijn vermaak is wat deze film alsnog prima om te kijken maakt. 

Het is allemaal niet enorm slim of verrassend geschreven, maar toch weet de humor van de film alsnog prima te werken. Het heeft er absoluut voordeel van dat het zich voor het grootste gedeelte in een theater en gedurende de jaren '50 van de vorige afspeelt. De film weet hierdoor een bepaalde sfeer te creëren die lekker theatraal en zeer overdreven is, wat ook prima bij zijn concept weet te passen.

Acteurs van toegevoegde waarde

Het is ook niet geheel verrassend om veel grote namen in deze film te zien. Films als deze draaien vaak om de personages en dialogen en zullen daarnaast vast ook simpelweg gewoon enorm leuk om in te spelen zijn.

Het voegt ook wel degelijk wat toe. Zou ik namelijk ook geïnteresseerd in deze film zijn geweest wanneer er niet acteurs van het kaliber als Sam Rockwell, Saoirse Ronan en Adrien Brody in mee hadden gespeeld? Ik denk het eigenlijk toch niet. Het is daarnaast altijd leuker om acteur die je goed kent los te zien gaan in een 'gekke' of ongebruikelijke rol dan een acteur wiens naam en status je verder niets zegt.

Vermakelijk, zonder daadwerkelijk ook een goede genre-film te zijn

De film slaagt er gelukkig in om prima vermaak te bieden, maar het hoe, wat of waarom van alles zal je verder behoorlijk koud laten. Dingen die toch wel vrij essentieel zijn voor een genre film als deze.

6/10


Bekijk trailer