Filmrecensie: Emily the Criminal (2022) Geregisseerd door John Patton Ford
Soms komt er een film voorbij waar verder weinig op aan te merken valt. Een film die dingen niet overdreven geweldig doet, maar wel alles goed. "Emily the Criminal" is zo'n film, die door zijn sterke uitvoering een uitermate sterke indruk weet te maken, al blijft het ergens ook twijfelachtig dat het een film zal zijn die je enorm lang bij zal blijven.
Een natuurlijke opbouw
De kracht van de film zit 'm in zijn natuurlijke opbouw. Het wil dingen niet overdreven neerzetten om alles spectaculairder te laten lijken of sneller te laten verlopen, maar het laat dingen zich meer natuurlijk ontwikkelen. Het maakt dat de film makkelijk om in mee te gaan is, zonder dat je het verder eens hoeft te zijn met de keuzes die zijn hoofdpersoon maakt. Sterk realisme
Het is ook vaak wat een cliché om te zeggen dat 'alles wat in deze film gebeurt, zou jou ook kunnen overkomen', maar in zekere zin blijft dat echt wel waar voor deze film. Het laat zien hoe gemakkelijk het is om de criminaliteit te rollen zodra je een eerste stap genomen hebt. Ook laat het zien dat het lastig is om dingen om te keren in je leven, zodra de maatschappij je een bepaalde stempel heeft gegeven.
Voor sommige mensen wordt het vaak ook niet makkelijk gemaakt om normaal deel te kunnen nemen aan de maatschappij, met alle rechten en plichten die je vaak worden opgelegd. Er is maar 'dit' voor nodig om soms in een negatieve vicieuze cirkel terecht te komen. Deze film laat dat vrij effectief en kundig zien, waardoor het verhaal ook zowel meeslepend als tot op zekere hoogte realistisch weet te werken.
Niet bezig om een statement te willen maken
De film doet dit overigens allemaal zonder belerend te willen zijn. Ik durf niet eens met zekerheid te zeggen dat het überhaupt ergens een statement over of tegen zou willen maken. Het is in ieder geval niet iets wat de film uitdraagt, wat uiteindelijk misschien ook wel juist een kracht van de film is. Het zorgt ervoor dat dingen realistisch blijven verlopen en aanvoelen, ook al zijn alle keuzes die de film maakt echt niet zo realistich of logisch zoals ze vaak op het eerste gezicht ogen.
Sterk en geloofwaardig hoofdpersoon
Dat de film goed weet te werken heeft het uiteraard ook aan zijn acteerwerk te danken. Aubrey Plaza lijkt niet de meest logische keuze voor een film en rol als deze, maar ze weet een sterke rol neer te zetten, waarbij ze ook nog eens erg geloofwaardig weet te zijn.
Het is een film die verder niet enorm veel personages heeft, laat staan andere personages die enorm belangrijk voor het verhaal en alle bijbehorende emoties en drama zijn. Het draait vrijwel volledig om zijn hoofdpersoon, wat in dit geval goed weet uit te pakken. Ja, het maakt het vrij rechtlijnig en ergens ook simplistisch, maar ook dit zijn allemaal zaken die een positieve bijdrage weten te leveren aan het uiteindelijke realisme van de film.
Het kijken meer dan waard
Echt een film waar weinig op aan te merken valt. Gaat het veel (grote) prijzen pakken? Nee. Maar dat neemt uiteraard niet weg dat het wel degelijk een meer dan prima, meeslepende film weet te zijn, die het kijken meer dan waard is.
8/10
Bekijk trailer
