Filmrecensie: Stars at Noon (2022) Geregisseerd door Claire Denis
Nee, we kunnen hier vrij kort over zijn: deze film gaat geen grote prijzen pakken. Hoewel het nog altijd meer dan prima is voor een zeker publiek blijft de film een goed en duidelijk doel missen met zijn verhaal, waardoor het voor het grootste gedeelte maar wat voort meandert.
Bewonderingswaardig, maar niet erg effectief
Ondanks zijn onderwerp wil de film maar nooit spannend worden en blijft het qua drama en romantiek ook wat achter. Dit allemaal omdat de film overduidelijk voor een meer realistische- maar daardoor ook minder effectieve en simplistische benadering gaat.
Het is ergens wel bewonderingswaardig hoe de film zijn verhaal door middel van zijn gebeurtenissen probeert te vertellen en niet zozeer door een rechtlijnig verhaal te volgen, zoals dingen ook in het echte leven verlopen, maar echt heel interessant om te volgen is het allemaal niet. Het blijft daar absoluut een te oppervlakkige belevenis voor, al kan ik nogmaals de intenties wel absoluut waarderen.
Wel verfrissend
Het blijft ergens echt nog wel verfrissend en fijn dat de film niet per se binnen de lijntjes blijft. Het maakt het niet altijd makkelijk om te kijken, maar dat maakt het uiteindelijk ook nog altijd des te meer belonend.
Wat deze beloning volgt ook echt nog wel. Daar waar de film een duidelijk doel mist, valt alles langzaamaan toch steeds meer op zijn plek voor de film naarmate het einde nadert. Niet dat het er ook in weet te slagen om dingen alsnog enorm goed weet te maken, maar het zorgt er in ieder geval voor dat de film niet een geheel leeg of nutteloze indruk achterlaat waneer je eenmaal klaar bent met kijken.
Gedragen door zijn personages
Je kunt ook zeggen dat de film uiteindelijk gedragen wordt door zijn personages. De film maakt het niet altijd even makkelijk om met de personages mee te kunnen voelen, maar toch weet het er knap in te slagen dat je uiteindelijk alsnog om ze begint te geven. Dit omdat ze ook echt wel een interessante groei weten mee te maken, waarbij realisme nog wel altijd de boventoon blijft voeren.
Je hoeft dus echt geen melodramatische momenten te verwachten, of momenten die op een andere wijze enorm worden uitvergroot. Het blijft in meerdere opzichten een 'kleine' film, wat het meer persoonlijk houdt. Niet altijd prettig of interessant, maar in zekere zin wel degelijk effectief.
Redelijk origineel
Zijn locaties blijven er ook voor zorgen dat de film altijd redelijk origineel aan blijft voelen, net als het feit dat het zich in het verleden afspeelt. Hierbij blijft het wel raar om te zien dat de film overduidelijk tijdens de hedendaagse Corona pandemie was gefilmd, aangezien mensen in de film vrij constant met mondkapjes op rondlopen. Wellicht dat er geen andere oplossing voor was, maar ergens kan ik dit maar moeilijk geloven. Het lijkt haast wel een bewuste artistieke keuze van regisseur Claire Denis, waarvan het punt mij echter ontgaat.
Niet slecht, maar ook verre van geslaagd
Zeker geen film die je zou moeten zien. Maar wanneer je het geduld op kunt brengen blijft het wel degelijk één die vrij belonend is om te kijken. Door het gebrek aan een goed duidelijk verhaal en sterke bijborende emoties kan ik de film echter zeker geen hele geslaagde noemen.
6/10
Bekijk trailer
