Filmrecensie: Ticket to Paradise (2022) Geregisseerd door Ol Parker
Ondanks dat ik best veel slechte films zie komt het niet vaak voor dat ik moeite heb met het uitkijken van een film. Zo wel met "Ticket to Paradise". Terwijl het echt geen verschrikkelijk slechte film is, is er toch iets aan de film waardoor het niet enorm prettig om te kijken is.
Een jaar of 15 'te laat'
Ten eerste is het toch wel wat vreemd om te moeten concluderen hoe dit een zeer typische film voor de 2005-2010 periode zou zijn geweest, ware het dus niet dat deze film uit 2022 komt. Qua verhaal, humor, personages en opzet komt het echt over als iets wat een jaar of 15 op de plank had gelegen ergens, waarna om de één of andere reden iemand alsnog had besloten om deze film te maken en uit te brengen.
Geen idee waarom men zou denken dat dit een goed idee was, aangezien er ook niets in de film zit waardoor je zou zeggen dat deze speciaal of vernieuwend zou zijn. Het is enorm standaard allemaal, wat niet per se slecht hoeft te zijn, maar het is in dit geval wel iets wat de film ook een behoorlijk vlakke belevenis maak.
De sterren redden de film
De film is niet enorm leuk qua humor, niet enorm vermakelijk qua verhaal en de personages en film in het algemeen worden eigenlijk maar door één ding redelijk omhoog gehouden en gered: de aanwezigheid van George Clooney en Julia Roberts.
Waarom ze 'ja' tegen deze film hadden gezegd mag Joost weten, maar waarschijnlijk dachten ze dat het een leuk project zou zijn om samen aan te gaan werken. En deze instelling valt ook echt wel aan de film af te zien. Ondanks dat hun personages op papier echt helemaal niet zo leuk- en ook verre van geloofwaardig zijn, weten ze op het scherm wel alsnog als redelijk vermakelijk te werken. Er is wel een goede klik tussen de twee sterren, die natuurlijk ook niet voor het eerst samen in één film te zien zijn.
Een wat ongemakkelijk spagaat
Het verhaal zelf heeft verder weinig om het lijf, zoals je wellicht ook zou verwachten van een film als deze. Het blijft hier echter wel jammer aan dat het verhaal vrijwel nergens mee de diepte in wil gaan of echt conclusies wil trekken, terwijl sommige verhaallijnen hier wel degelijk om schreeuwden soms.
Het verhaal vertrouwd namelijk ook op een ietwat ongemakkelijk concept, waarin een jonge vrouw halsoverkop verliefd wordt op iemand in een ver en vreemd land en direct maar besluit om te gaan trouwen en zich hier te gaan vestigen. Iets wat misschien ergens romantisch klinkt, maar tegelijk ook niet echt een boodschap is die je enorm zou moeten willen verkondigen aan jonge meiden en bovendien ook niet echt meer iets is wat van deze tijd lijkt te zijn.
Het is ook wat raar hoe de film verwacht dat we voor deze romance tussen twee personen, die elkaar nauwelijks lijken te kennen, moeten gaan juichen, terwijl het ook verwacht dat we gaan lachen om het afkeurende gedrag van de ouders en hun capriolen om te voorkomen dat de twee gaan trouwen. Het brengt je als kijker in een ietwat ongemakkelijk spagaat, waarbij je nooit goed weet wat je moet denken of hopen, ook omdat de film zelf verder vrij oppervlakkig blijft en nooit echt volledig de kant van een partij lijkt te kiezen. Toch wel een hoofdreden waarom ik nooit echt goed in de film wist te raken.
Niet slecht, maar eerder te veilig
Toch blijft het verder echt geen slecht gemaakte film. Het weet vaak wel het beste van dingen te maken. Op iemand dat de humor en schrijfwerk het wat af laat weten, vertrouwd de film er duidelijk op dat Clooney en Roberts nog wat van dingen weten te maken. En ja, gelukkig stellen ze hier ook vrijwel nooit teleur mee.
De film zit echt nog wel vol met vermakelijke momenten die zeer typisch voor het genre zijn, waarbij ze dus wel als een streepje voor hebben dat het uitgevoerd wordt door zeer kundige acteurs, die het verder echt wel verdiend hadden om met een meer gedurft script en benadering te werken. Het is vaak goed gemaakt, maar ook oh zo enorm standaard en veilig dat er toch maar weinig aan de film is wat je ook bij zal gaan blijven.
Wat vervelend, maar blijft ergens alsnog het kijken waard
Wanneer je het kijkt zal je je waarschijnlijk nog wel vermaakt gaan voelen, al zorgt het verhaal en benadering er ook wel voor dat het geen hele prettige belevenis is. Toch blijft het altijd nog wel enigzins het kijken waard dankzij de zeer welkome aanwezigheid van Julia Roberts en George Clooney.
6/10
Bekijk trailer
