Filmrecensie: Corsage (2022) Geregisseerd door Marie Kreutzer


En dan nu iets totaal anders...Ja, wat deze film voornamelijk heeft is dat het redelijk origineel in zijn benadering is, helemaal aangaande zijn onderwerp. Het werkt ook redelijk interessant en effectief, al is het zeker ook lang niet altijd de meest prettige film om te kijken.

Achter het sprookje

Ik denk ergens echt dat veel mensen vandaag de dag tegen de monarchie zijn is omdat er eeuwenlang een beeld is gecreëerd alsof dit een waar sprookjesleven zou zijn. Een beeld dat voor de buitenwacht vaak ook nog altijd wel in stand wordt gehouden, maar achter de schermen is het natuurlijk lang niet altijd gemakkelijk of alleen genieten.

Iets wat deze film ook zeer overduidelijk laat zien. Het concentreert zich meer op de leegte en ook de totale nietszeggendheid van het bestaan van een jonge keizerin in het midden van de 19e eeuw. Of je gelukkig bent hangt niet zozeer af van wat voor je wordt gecreëerd, maar wat je voor jezelf weet te creëeren. Iets waar de hoofdpersoon in deze film, gespeeld door Vicky Krieps, duidelijk mee worstelt en mee experimenteert.

Niet te geforceerd

Een totaal andere kijk dus op het leven van keizerin Sisi die we voorheen te zien hadden gekregen. Een beeld waar deze film zich ook duidelijk tegen verzet, maar gelukkig niet zo geforceerd als je misschien zou verwachten en waar ik vooraf ook wat bang voor was.

De film weet redelijk terughoudend te zijn, in de zin van dat het niet alleen maar wil shockeren om te shockeren. Alle gebeurtenissen en acties dienen wel een duidelijk doel in de film, om je te helpen om de hoofdpersoon beter te begrijpen. Hoe dicht dit allemaal bij de werkelijkheid zit kan ik natuurlijk niet zeggen en zullen we ook wel nooit achterkomen, maar de film pretendeerd dan ook niet om de ultieme biopic over het leven van keizerin Elisabeth van Oostenrijk te zijn.

Een karakterstudie

De film heeft duidelijk andere ambities en dat is om karakterstudie te zijn. In dat opzicht weet de film ook het beste te slagen.

Het slaagt er namelijk heel behoorlijk in om subtiel en langzaamaan een personage neer te zetten waar we het misschien niet altijd mee eens zullen zijn, maar waarvan we de acties en gedachtes wel kunnen begrijpen. Het maakt haar niet per se enorm sympathiek of een prettig hoofdpersoon om te volgen gedurende de film, maar interessant is het wel. In dat opzicht is de film dan ook absoluut effectief te noemen.

Draait vrijwel enkel en alleen om zijn hoofdpersoon

Het is ook een film die vrijwel volledig om zijn hoofdpersoon en de opbouw hiervan draait. Het is dan ook niet een film die per se een duidelijk verhaal volgt. Alles wat in de film gebeurt, gebeurt omdat het zijn hoofdpersoon overkomt en niet omdat het ook iets zou zijn wat nou eenmaal goed het verhaal vooruit zou helpen.

Het maakt de film niet altijd heel gemakkelijk of prettig om te volgen, maar zodra je begint in te zien hoe deze benadering enorm weet bij te dragen aan de ontwikkeling van zijn pesonage, is het wel degelijk iets waar je nog altijd goed door meegevoerd kunt worden, ook geholpen door de fraaie plaatjes en goed uitziende sets en kostuums die de film zowel een goede sfeer als geloofwaardigheid weten mee te geven. 

De moeite waard

In zijn momenten van subtiliteit en bescheidenheid is de film op zijn best. Een vrij fascinerende karakterstudie, los van hoe dicht of veraf het van de werkelijkheid zou zitten. Door zijn opzet niet altijd de meest makkelijke film, maar wel één die de moeite waard zou zijn wanneer je er eens goed voor gaat zitten.

7/10


Bekijk trailer