Filmrecensie: The Fabelmans (2022) Geregisseerd door Steven Spielberg


Spielberg misschien wel zijn meest persoonlijke film is vooral lief, maar mist daardoor tegelijkertijd ook de nodige diepte waardoor je enorm meegevoerd wordt door het verhaal en de 'reis' van zijn hoofdpersoon, die zijn dromen naleeft. Niet dat we hier enorm veel van te zijn krijgen overigens, aangezien de film stopt voordat dingen zich daadwerkelijk goed kunnen ontwikkelen.

Familiefilm

Het komt er vooral op neer dat dit een goede- en ook enorm veilige film om te kijken is met de hele familie. Het verspreid een positieve boodschap, kiest er duidelijk voor om inspirerend te zijn en het weet prima vermaak te bieden. In dat opzicht is dit ook een typische klassieke Steven Spielberg film waar genoeg uit te halen valt. 

Ik denk dat we hierbij ook wel kunnen concluderen dat het niet zozeer en autobiografische film over het jonge leven van Steven Spielberg is, maar meer één die hier wel op is geïnspireerd. Mocht het namelijk wel echt allemaal een-op-een kloppen denk ik niet dat de namen gewijzigd zouden zijn en denk ik ook echt niet dat Spielberg zelf deze film geregisserd zou hebben. Iets wat alle geloofwaardigheid uiteraard ook enorm verpest zou hebben.

De goede intenties zitten de film soms wat in de weg

In al zijn positiviteit en goede intenties voelt het echter wel wat alsof de film ook af en toe zijn doel wat voorbij schiet. Zo zorgt het feit dat de hoofdpersoon wel tegen erg weinig tegenslagen aanloopt- en alles soms haast vanzelf lijkt te gebeuren voor hem, er voornamelijk ook voor dat het niet allemaal even meeslepend weet te zijn.

De film probeert dit heus wel te compenseren door af en toe wat drama aan te brengen, maar een goede balans tussen de positieve sfeer van de film en zijn meer realistische drama wordt nooit echt gevonden. Dit komt niet zozeer door een gebrek aan subtiliteit en ook zeker niet aan kwaliteit, maar meer doordat de film er simpelweg meer op gericht is om je met een goed gevoel de bioscoop te laten verlaten.

Draait om een nog erg jong hoofdpersoon

Niet dat de film alleen maar oppervlakkig en simplistisch blijft door je alleen maar vermaak te bieden natuurlijk. Het vindt ook nog altijd genoeg ruimte om zijn personages- en de onderlinge dynamieken interessant te maken. Zo is het niet alleen een film die erg op families is gericht, maar ook voor een zeer groot gedeelte om familie draait. Dit is ook waar het verhaal zijn meest interessante elementen uit weet te halen.

De hoofdpersoon van de film is namelijk ook wel erg jong. Te jong om ook echt op zijn eigen benen te kunnen staan, of om deze film in zijn eentje te kunnen dragen. Dit houdt ook in dat de film dus voornamelijk op de meest vroege jaren van een artiest draait, waarin hij zijn slag nog moet zien te vinden. Veel verder dan laten zien waar hij zijn inspiratie uit haalt weet de film dan ook niet te gaan, wat mij uiteindelijk toch wel wat hongerig maakte naar meer. De film kiest er echter voor om te stoppen op het moment dat zijn carrière van de grond lijkt te komen. Ik zou het persoonlijk dan ook helemaal niet erg vinden wanneer er een vervolg op deze film gemaakt gaat worden, die je meer laat zien van het film maakproces en verdere achtergronden, die deze film toch wel wat achterwege laat.

Gedragen door het acteerwerk

Het is een film die ook voor een zeer groot gedeelte wordt gedragen door zijn acteurs. Het is gelukkig bovenal dan ook een zeer sterk gecaste film, waarin Paul Dano misschien niet de meest logische keuze lijkt om een lieve en rustige familieman te spelen, maar voor mij wel het absolute hoogtepunt van de film was.

Dit zonder de andere acteurs tekort te willen doen. Zoals gezegd is het een erg sterk gecaste film, waarin ook de acteurs die slechts voor een paar minuten te zien zijn positief uit weten te blinken, in vaak ook leuk geschreven rollen. Het laat allemaal ook wel zien dat wanneer het op acteren aankomt Spielberg op dit moment misschien wel één van de beste regisseurs is om me te werken. Ik heb ergens ook het idee dat dit in zijn meest recente films wat ten koste gaat van het verhaal, alsof hij simpelweg andere prioriteiten heeft waneeer het op maken van films neerkomt. Echt enorm 'magisch' of inspirerend weet het verhaal van "The Fabelmans" dan ook nooit te werken, maar gelukkig nog wel altijd enorm vermakelijk en ook wel degelijk interessant om te kijken.

Prima kwaliteits vermaak

Een goed gemaakte en ook erg vermakelijke film die voor letterlijk iedereen meer dan prima om te kijken is. Voor enorm veel diepgang, een film vol emoties en absolutie film-magie blijven er echter wel andere films denkbaar. De film weet dan ook zeker lang niet alles even goed te doen of altijd een goede balans te vinden, maar dit gaat nooit ten koste van zijn aanstekelijke positieve sfeer en de uiteindelijke kwaliteit van zijn vermaak.

7/10


Bekijk trailer