Filmrecensie: The Banshees of Inisherin (2022) Geregisseerd door Martin McDonagh


Ieder jaar komt er wel een klein handjevol films uit die heerlijk om te kijken zijn, maar waarvan je in eerste instantie niet goed kunt zeggen waarom. Dit zijn uitermate effectieve films, omdat ze op je emoties weten in te spelen en je aan weten te spreken, op het meest wezenlijke niveau. "The Banshees of Inisherin" is een film die absoluut binnen die categorie valt.

Een film die voor iedereen werkt

Pas wanneer je de lagen wat weg begint te nemen wordt duidelijk waarom de film zo goed weet te werken. Het is een film die goed en met name ook subtiel in weet te spelen op thema's waar iedereen wel eens mee te maken heeft gehad en wellicht ook nog altijd worstelt. 

Het is een film die daardoor bij vrijwel iedereen sterk binnen weet te komen, wat je ras, afkomst of verdere achtergrond ook maar is. Het doet dit bovendien op een manier die nooit belerend of op wat voor manier dan ook maar geforceerd overkomt. Het maakt het ook nog eens een enorm prettige film om te kijken, ondanks zijn toch behoorlijk zwaarmoedige thema's.

Valt veel uit te halen

Het s ook zeker waar dit dit een film is waar iedereen weer wat anders uit zou kunnen halen. Voor sommigen zal de film hoopvol en troostend werken, terwijl het anderen juist weer meer aan het denken zal zetten over het leven en keuzes die erin gemaakt zijn of kunnen worden.

Best een prestatie voor een film die eigenlijk vrij belachelijk en absurd is qua concept. Dit weet dingen echter ook juist goed luchtig te houden, waardoor de film ook al vrij snel een sterke balans weet te vinden en ook te behouden tussen zijn drama en goed vermaak.

Gemakkelijk om je in de personages te kunnen verplaatsen

Voor iedereen zal de film hoofdzakelijk dus ergens anders overgaan, maar voor mij was het in ieder geval één die sterk de enorm nietszeggendheid van het bestaan vast weet te leggen. Klinkt behoorlijk deprimerend, maar hier komen ook een hoop andere thema's over achterweg. Dingen als je plek en doel in het leven vinden, maar ook dingen loslaten zoals zorgen maken over hoe je zou overkomen op mensen of simpelweg accepteren dat sommige dingen nou eenmaal zo zijn en hoogstwaarschijnlijk ook nooit zullen veranderen, wat oké is.

Dingen waar de hoofdpersonen in deze film ook mee worstelen, zonder dat ze dit ook expliciet uitspreken. Het is dan ook een film die je voornamelijk voelt en ervaart, op dezelfde manier als de personages in de film dat doen. Het is dan ook enorm knap hoe de film je vaak in de schoenen van zijn hoofdpersonen weet te plaatsen, zonder dat het hier ogenschijnlijk veel moeite voor hoeft te doen.

Verhaal wordt versterkt door zijn omgeving en acteurs

De thema's van de film worden ook knap versterkt door zijn afgelegen locaties en Ierse landschappen die eenzaam en koud, maar tegelijk ook vertrouwd en warm overkomen. Het voelt ergens als thuis, omdat het overduidelijk het 'thuis' van de hoofdpersonages is, maar tegelijk zorgt zijn neertroostige sfeer en het simple bestaan van dezelfde hoofdpersonen er ook voor dat je veel van de andere gevoelens en gedachtens van de personges ook begrijpt.

Het geheel wordt uiteraard nog geloofwaardiger en sterker gemaakt om te kijken dankzij zijn cast. Het is waar dat het script hier ook een grote rol in speelt, met zijn geweldige- en vaak ook zeer vermakelijke dialogen. Maar of de film daarnaast ook zo geslaagd om te kijken zijn geweest zonder Brendan Gleeson en Colin Farrell. Ik ben geneigd te zeggen van niet. Beide acteurs spelen dan ook zeer sterk in de film en weten de juiste toon aan te slaan, die net als de film als geheel tussen vermakelijk en goed dramatisch weet in te zitten.

Zeer effectief

Een sterke film die wellicht wat zwaar klinkt, maar enorm plezier en 'simpel' om te kijken wordt gemaakt door zijn effectieve benadering en uitvoering van de acteurs. Het alles maakt "The Banshees of Inisherin" een film waar iedereen iets anders uit zou kunnen gaan halen, maar hoe dan ook één die voor iedereen effectief is.

8/10


Bekijk trailer