Filmrecensie: Love at the Ranch (2021) Geregisseerd door David I. Strasser

Wanneer je in de stad woont en de liefde zoekt kun je het beste een paar dagen naar het platteland vertrekken. Dat is tenminste wat dit soort films je altijd graag doen geloven. Het is dan ook wel duidelijk dat "Love at the Ranch" niet het meest originele is wat het genre te bieden heeft.

Heeft alle vaste ingrediënten

Maar laten we eerlijk zijn: mensen gaan dit soort films ook niet kijken vanwege de originaliteit. Ze willen meegevoerd kunnen worden door- en wegzwijmelen bij een lief, simpel, warm en enorm veilig liefdesverhaal.

In dat opzicht stelt dezr film ook niet teleur. Het weet de vaste ingrediënten te bieden. Het feit dat het de juiste ingrediënten in zich heeft houdt echter natuurlijk nog niet in dat het ook een goede genrefilm is. Zo zullen de liefhebbers van het genre zich waarschijnlijk toch ook wel wat teleurgesteld voelen door het gebrek aan echte verrassingen en een missende sterke chemie tussen zijn twee hoofdpersonen.

Geen sterke romance

Chemie blijft toch echt altijd wel het belangrijkste in dit soort films. Het kan het namelijk maken of breken.

In dit geval weten de twee hoofdpersonen er nooit heel goed in te slagen om het liefdesverhaal sterk en geloofwaardig genoeg over te laten komen. Dit komt uiteraard ook voor een groot gedeelte door het verhaal. Zo geeft het verhaal wel erg weinig waardoor je zou geloven dat deze twee personen voor elkaar zouden vallen. Ze hebben simpelweg te weinig gemeen en vullen elkaar bijvoorbeeld ook niet op een goede of hele duidelijke manier aan.

De mannelijke hoofdpersoon, gespeeld door Jon Cor, werkt daarnaast ook nog eens niet leuk of aardig genoeg. Hij komt eerder juist te gesloten, onvoorspelbaar qua emoties en gedrag en als totaal niet klaar voor een nieuwe relatie over. Er lijkt dan ook weinig aanleiding voor het personage gespeeld door Laura Mitchell om als een blok voor hem te vallen, maar een romantische film zou uiteraard geen romantische film zijn zonder een romance. Of het nou geforceerd en realistisch voelt of niet.

Weet zijn verhaal niet effectief te brengen

Het verhaal is in de kern niet enoem slecht. Tenminste niet bij de standaarden die voor dit soort films gelden. Probleem is echter dat het maar niet interessant of meeslepend genoeg wil worden.

De film blijft enorm rechtlijnig en er zijn dan ook te weinig subplots aanwezig die het verhaal in potentie beter vooruit hadden kunnen helpen dan zijn liefdesverhaal doet. De manier waarop het geheel verteld wordt blijft echter daarnaast ook niet vermakelijk genoeg.

Het is niet alleen te standaard, maar ook absoluut te veilig. Van serieus drama is nooit geen sprake en het is een film waarin iedereen constant overdreven vriendelijk tegen elkaar doet, waardoor je ook nooit het gevoel krijgt dat de film anders af zou kunnen gaan lopen dan dat het uiteindelijk doet. Voorspelbaar zijn is één ding, maar je zou dingen nog wel altijd leuk en enigzins verrassend kunnen brengen, waardoor het nog altijd effectief genoeg zou zijn om te kijken.

Niet de meest plezierige genrefilm

Er zijn zeker slechere genrefilms, maar dat houdt uiteraard verder niet in dat dit een hele goede zou zijn.

Ondanks de aanwezigheid van alle ingrediënten blijft het wel erg oppervlakkig en ook enigzins onplezierig om te kijken, door een gebrek aan een sterke romance en een missende vermakelijke of overtuigende manier waarop het verhaal verder wordt behandeld.

5/10

Bekijk trailer