Filmrecensie: Operation Fortune: Ruse de guerre (2022) Geregisseerd door Guy Ritchie

Deze film geeft antwoord op de vraag hoe een Mission: Impossible film eruit zou zien wanneer deze geregisseerd zou zijn door Guy Ritchie. Klinkt als een heerlijke combinatie, maar toch laat het eindresultaat toch wel wat te wensen over.

Ook een mindere Ritchie film blijft de moeite waard

Van alle werkende filmregisseurs is Guy Ritchie één van de weinigen met een écht uitgesproken stijl. Het is nooit heel lastig om een film van hem te herkennen, door de manier waarop het geschoten is, de humor en de personages die erin spelen.

Allemaal dingen waarom ik vaak ook naar een Guy Ritchie film uit kan kijken en waar ik dan ook veelal van genieten kan. Zo blijkt uiteindelijk ook dat zelfs een mindere Ritchie film nog altijd meer dan prima te kijken valt, zoals bij "Operation Fortune: Ruse de guerre" dan ook het geval is.

Plezierig

Guy Ritchie heeft de lat misschien wat hoog gelegd met zijn films de afgelopen jaren, waardoor veel mensen zich waarschijnlijk ook wat teleurgesteld zullen gaan voelen met deze meest recente poging.

Maar in alle eerlijkheid blijft het simpelweg een enorm vermakelijke film, die duidelijk niet zonder zijn problemen is. Waar de film echter mee uit blijft blinken blijft zijn humor en enorm knap en leuk geschoten actie. Ondanks dat het verhaal vaak wat warrig en willekeurig lijkt bijft het toch wel degelijk plezierig om te kijken, dankzij zijn eigenzinnige stijl.

Overdreven macho-film. voor een breed publiek

Het is zeker geen film die je enorm serieus kunt nemen. Het doet in veel opzichten dan ook denken aan simpele, 'domme' actiefilms uit de jaren '90, met zijn overdreven plot, slechteriken en de actie zelf. Een macho film, zoals deze ook niet meer enorm veel gemaakt worden door de grote studio's, die overigens ook voor een breder publiek nog altijd behoorlijk vermakelijk om te kijken blijft.

De variëteit aan verschillende personages weet hier met name voor te zorgen. Het maakt de film behoorlijk divers, in meerdere opzichten, Zo is het vrij verfrissend om ook een vrouw in een vrij grote en belangrijke rol te zien, al kun je je wel afvragen of Aubrey Plaza hier nou de meest geschikte persoon voor was.

Dat is ook wel een beetje het probleem met deze film als geheel. Veel van de personages zijn enorm sterk gecast, met acteurs die we ook al uit eerder Guy Ritchie films kennen, zoals Jason Statham en Hugh Grant. En dan zijn er nog een groot aantal andere acteurs die wat minder goed op hun plek lijken, zoals dus de eerder genoemde Aubrey Plaza, maar ook Josh Hartnett. En dat terwijl het acteerwerk zelf echt wel van een vrij hoog niveau blijft. De dialogen geschreven door Ritchie weten hier ook vrijwel altijd goed voor te zorgen. Het ook een plezier om hiermee te werken zijn voor acteurs!

Wat gehaast en warrig

Het probleem met het verhaal blijft toch wel dat het vaak wel erg gemakzuchtig is. De diepere lagen en echte verrassingen blijven achterwege en het moet het dan ook met name van zijn vermaak hebben.

Het tempo van de film is echt wel prettig, maar zorgt er tegelijk ook voor dat het vaak net even te snel gaat wat het verhaal betreft. Van echt een goede opbouw is vaak geen sprake omdat het liever letterlijk en figuurlijk direct in de actie duitkt en maakt dingen vaak ook wat verwarrend. Het komt nooit enorm sterk over allemaal en springt ogenschijnlijk net even iets te vaak van de hak op de tak. Des te knapper dat dit er allemaal alsnog niet voor weet te zorgen dat de film niet goed om te kijken valt. Het zegt wel iets over hoe goed zijn vermaak, desondanks alles, altijd blijft werken.

Valt prima te kijken

Dat een film met veel weg kan komen zolang deze maar vermakelijk genoeg blijft om te kijken laat deze film wel goed zien. Het is echt niet zonder zijn zwakheden en verre van Ritchie zijn beste film, maar toch is het een film die echt meer dan prima te kijen valt.

7/10

Bekijk trailer