Filmrecensie: Prancer: A Christmas Tale (2022) Geregisseerd door Phil Hawkins


Uiteindelijk blijft "Prancer: A Christmas Tale" toch wel een beetje een film waar ik een haat-liefdeverhouding mee heb. Het is namelijk een film met alle juiste ingrediënten voor een goede en warme familie kerstfilm, maar één die ook lang niet altijd goed uit de verf weet te komen.

Een gemiste kans

Toch echt wel een gemiste kans dus, aangezien deze film het echt wel in zich had om een hele goede te zijn. Niet dat het nu slecht om te kijken is, maar de manier waarop het zijn verhaal en thema's weet te behandelen zorgt er wel voor dat het er vaak niet goed genoeg in weet te slagen om je aandacht sterk vast te houden.

Met de handrem erop

Wat ik echt wel aan de film kan waarderen is dat het een film is die zich voornamelijk op kinderen richt, maar alsnog een hoop volwassen thema's durft te behandelen. Het maakt dit in de kern een perfecte film voor het hele gezin, die ook op een fijne manier de juiste magische toon weet aan te slaan.

Toch houdt het hier wel een beetje op. Waar de film namelijk niet goed in weet te slagen is om zijn verhaal ook effectief te vertellen. In het begin lijkt het echt nog wel een leuke en ook warme kerstfilm te worden, maar al snel begint duidelijk te worden dat het verhaal eigenlijk nergens heengaat. Te lang sleept het zich maar wat voort, zonder een duidelijk doel en zonder het juist drama en emoties te behandelen.

Het is een film die dingen met de handrem erop weet te vertellen, zonder ook al te veel risico's verder. Het zorgt er echter alleen maar voor dat "Pancer: A Christmas Tale" lang niet interessant genoeg is, die ondanks zijn magie en emotionele thema's ook behoorlijk oppervlakkig om te kijken blijft.

Leuke dynamiek tussen oud en jong

Er valt gelukkig verder echt nog wel genoeg plezier uit de film te halen. De chemie tussen James Cromwell en de jonge Darcey Ewart is echt wel aanwezig, waardoor de film een leuke dynamiek heeft. 

Het helpt hierbij uiteraard ook dat de prestaties van de acteurs top zijn. De eerder genoemde Cromwell en Ewart zijn prima in hun rol, wat maar goed is ook, aangezien ze het grootste gedeelte van de film moeten dragen. De andere acteurs blijven namelijk voornamelijk op de achtergrond, waardoor veel van de subplots ook nooit echt lekker van de grond weten te komen.

Ziet er prima uit

Het is een film die er ook echt nog wel uitziet als een hele goede. Ondanks dat ik niet denk dat dit een film is die ook maar ergens in de bioscoop heeft gedraaid, is dit wel een film die visueel en technisch gezien de kwaliteiten van een bioscoopfilm heeft. 

Het camerawerk is prima en het draagt er goed aan bij om de film een leuke- en voor zijn thema's passende sfeer te creëren, op ook prima gevonden locaties.

Weet niet genoeg indruk te maken

Hoewel het kijken van de film geen straf is, is het ook absoluut geen film die een enorme indruk weet te maken met zijn verhaal of thema's, terwijl alle ingrediënten hiervoor dus wel degelijk aanwezig waren.

6/10


Bekijk trailer