Filmrecensie: Somebody I Used to Know (2023) Geregisseerd door Dave Franco

Een film die echt wel heel aardig en ook leuk om te kijken is, maar die door niemand ook met echt een goede film verward zal worden. Daar blijft het toch net even allemaal iets te nietszeggend voor uiteindelijk, op zo'n beetje iedere denkbare manier.

Weet knap herkenbaar te zijn

"Somebody I Used to Know" is echt wel een film waar veel positiefs over te zeggen valt en die in veel opzichten dus ook echt wel heel aardig weet te werken.

Zo is het meest positieve aan de film dat het echt niet vervelend om te kijken is en zelfs vrij vermakelijk. Het is een prima film om een kleine 2 uur mee door te brengen. Dit komt voornamelijk doordat de film vrij knap op herkenbare gevoelens weet in te spelen. Twijfels over liefde, carrière en met spijt en weemoed terugkijken op verbroken liefdesrelaties. Het zijn allemaal dingen die iedereen in zijn leven wel eens gedaan zou hebben, waardoor het ook niet heel lastig is om je enigzins verbonden te voelen met het verhaal, personages en gebeurtenissen uit deze film.

Blijft op een bepaalde niveau steken

Het klinkt allemaal enorm positief, maar toch blijft de film tot op slechts een bepaald niveau steken. En niveau waarbij dingen altijd leuk, herkenbaar genoeg en vermakelijk als geheel blijven werken, maar waarbij ook de elementen missen die het verhaal meer gewichtigheid weten mee te geven.

In veel opzichten blijft het verhaal veelal voorspelbaar verlopen en op de momenten dat het wel iets verrassends weet te doen weet het niet sterk of geloofwaardig genoeg te zijn. Zo kan ik ook echt niet zeggen dat de conclusies die de film weet te trekken heel bevredigend zijn. Ik weet echt niet of de hoofdpersonen nou zoveel beter af zijn, of meer gegroeid zijn als persoon, dan aan het begin van de film nog het geval was.

Het is een film waarbij je toch ook zou willen dat dingen uiteindelijk anders geëindigd zouden zijn. Niet dat dat per definitie iets geweest zou zijn wat het origineler gemaakt zou hebben om te kijk. Zeer waarschijnlijk niet zelfs. Maar de film zoals het nu is, blijft iets onafs over zich heen houden, doordat het uiteindelijk een kant opgaat waar de eerste 90 minuten van de film niet naartoe bouwen.

Goede balans, tussen elementen die elkaar desondanks wel wat in de weg zitten

Het is echt wel prettig hoe de film een combinatie van een komedie en een meer serieus (liefdes)drama weet te zijn. Het weet hier ook echt wel een goede balans mee te vinden, maar toch zijn het twee elementen die elkaar af en toe ook wat in de weg zitten.

Door zijn komedie zal je de film nooit serieus genoeg gaan nemen, waardoor het qua drama en emoties ook absoluut geen hele sterke film om te kijken is. Het is ook waar dat de film zijn schrijfwerk nooit heel goed de diepte in gaat, maar je zou kunnen zeggen dat dit ook komt doordat de film er wel erg mee bezig is om dingen maar zo luchtig en plezierig mogelijk te houden om te kijken. Dit werkt ook echt wel plezierig, maar dat het iets is wat ervoor zorgt dat nooit het maximale uit zijn verhaal en personages wordt gehaald is ook wel duidelijk.

Goed gecast

Ondanks dat de personages echt niet enorm sterk geschreven zijn, weten ze toch vrij aardig te werken. Dit komt uiteraard met name door zijn acteurs. Het is dan ook een vrij goed gecaste film, waarbij de acteurs ook goed de juiste toon aan weten te slaan die past bij de stijl van de film. Een benadering die tussen een serieus drama en een komedie in zit, waardoor de personages zowel geloofwaardig als vermakelijk genoeg weten te werken.

De dynamiek tussen de verschillende persoanges werkt daarnaast ook vaak heel aardig, al is het ook waar dat veel van de personages wel erg op de achtergrond blijven. De acteurs weten er desondanks vaak nog wel het beste van te maken. Zo is het bijvoorbeeld ook Haley Joel Osment die erg opvalt, als verrassend genoeg de meest komische noot van de film.

Vermakelijk, maar niet enorm bevredigend

Als film blijft het echt wel heel aardig en ook vermakelijk genoeg om te kijken. Toch is het ook een niet volledig bevredigende kijkervaring, doordat het uiteindelijk niet genoeg met zijn concept weet te doen en dingen wel erg graag luchtig wil houden, ondanks zijn af en toe ook behoorlijk ordinaire humor, die er duidelijk op gericht is om de kijker te schockeren. Wat goedkoop en flauwig af en toe.

Ondanks dat het vol zit met herkenbare thema's is het uiteindelijk dan ook niet een film die je enorm aan het denken zal zetten. Daar trekt de film zelf ook te weinig- of te zwakke conclusies voor, waarbij gezegd moet worden dat het als geheel absoluut geen vervelende of slechte film om te kijken is.

6/10

Bekijk trailer