Recensie: The Lord of the Rings: The Rings of Power (2022) Seizoen 1
Nog een hoop werk aan de winkel voor deze serie na het eerste seizoen. De potentie is duidelijk daar. Het heeft het budget en er zijn overduidelijk een groot aantal mensen bij de serie betrokken die de wereld van Tolkien, maar met name ook die van de Peter Jackson Lord of the Rings films duidelijk goed kennen en ook begrijpen. Waar de serie echter nog behoorlijk tekort in schiet na dit eerste seizoen zijn met de personages en zijn verhaal.
Er zijn zelfs meerdere problemen wat het verhaal betreft waar ik veel moeite mee had. Zo lijken veel van de verhaallijnen wat ongelukkig gekozen. En ja, veel verhaallijnen zijn er. Dit is absoluut niet raar of ongebruikelijk voor een serie die gebasseerd is op het werk van Tolkien, maar dat neemt niet weg dat er duidelijk betere keuzes gemaakt hadden kunnen worden met zijn verhaal.
Het probleem is ook niet eens zozeer dat er veel verschillende verhaallijnen gevolgd worden, maar wel meer dat de verhaallijnen behoorlijk onsamenhangend zijn en vaak ook een duidelijke richting missen. Op geen enkel moment in de serie komen de verschillende verhaallijnen goed samen, of vormen ze een sterke aanvulling op ellaar. Dat veel van de verhaallijnen en personages wat nutteloos zijn blijkt ook wel uit het feit hoe veel van hen letterlijk geen enkele rol van betekenis meer spelen in de latere afleveringen van de serie.
Het is een serie die ook absoluut profijt had kunnen hebben van één duidelijk hoofdpersoon en grote held. Iets wat nu totaal onduidelijk is en er aan bijdraagt dat het verhaal vaak wat rommelig en onsamenhangend overkomt.
Maar daarnaast is het verhaal an sich ook absoluut niet sterk genoeg. Er is niet genoeg spanning of mysterie om het ooit interessant en meeslepend genoeg te kunnen maken. Na het zien van één aflevering zal je dan ook niet direct enorm hongerig of nieuwsgierig genoeg zijn om direct de volgende aflevering te willen zien.
Punt met dit eerste seizoen is toch ook wel dat het duidelijk bedoeld is om je aan al zijn personages en wereld te (her)introduceren, zonder dat het met een sterk op zichzelf staand verhaal voor zijn eerste seizoen op de proppen komt. Te veel een pilot voor een serie, zou je dus kunnen zeggen. Er is dan ook eigenlijk geen enkele goede reden voor waarom het verhaal over maar liefst acht afleveringen wordt uitgesmeerd. Het verhaal wat nu verteld wort had ook makkelijk in aflevering of vier kunnen passen, waarna het meer op de ontwikkelingen in zijn verhaal en die van zijn personages had kunnen concentreren.
Het is daarnaast ook niet enorm vermakelijk. Een reden hiervoor is dat er een geen goed gevoel van avontuur is. Voor het grootste gedeelte wordt er niet gereisd en zijn personages alleen wat met elkaar aan het bakkeleien. Een reden waarom het allemaal ook wat nietszeggend overkomt allemaal vaak en er grote moeite mee heeft om je echt mee te kunnen nemen in zijn verhaal en wereld.
Niet dat de serie overigens ook direct saai te noemen is. Daar blijft het toch net even iets te goed voor gemaakt allemaal. Ondanks dat het verhaal dus niet bijster goed werkt, voelt de serie wel echt als een onderdeel van de Lord of the Rings-wereld. Ondanks dat de sets af en toe echt wel wat 'tv-achtig' aan doen allemaal, blijft het er erg knap gemaakt uitzien, wat ook over zijn kostuums gezegd kan worden.
Zodra de serie wat meer actie vertoond is het op zijn best en doet het zelfs behoorlijk denken aan de Peter Jackson films. Er is echter één aflevering waar dit het geval is. Toch wat karig, voor een seizoen die acht aflevering lang is.
Naast dat de serie een goede duidelijke hoofdpersoon mist, blijft die ook een serie die absoluut profijt had kunnen hebben van de aanwezigheid van een aantal grote namen qua acteurs. Net als de personages, zijn ook de acteurs in de serie wat nietszeggend en zelfs in sommige gevallen ook matig gecast, waardoor ook het acteerwerk de serie niet naar een hoger plan weet te tillen.
Met name Morfydd Clark als Galadriel blijft toch wat lastig om naar te moeten kijken. Ze speelt haar rol zo enorm emotieloos en eentonig dat het enorm lastig wordt gemaakt om ook maar iets voor of bij haar te kunnen voelen. Je kunt uiteraard stellen dat dit bewust is gedaann, aangezien dit nou eenmaal past bij de persoonlijkheden van Elven uit J.R.R. Tolkien zijn wereld, maar meerdere Elven spelen een rol in de serie. Geen van de andere Elven is ook daadwerkelijk slecht of vervelend om naar te kijken, wat toch wel duidelijk maakt dat Clark de plank misslaat met de benadering van haar personage.
Ik kan daarnast ook nog niet echt zeggen dat ik een groot liefhebber ben van de Harfoot Hobbits tot nu toe. Ze missen toch echt de onschuld en haast kinderlijke naïviteit van de Hobbits uit de andere Tolkien verhalen, waardoor ze zowel vermakelijk als prettig om te volgen zijn. De perfecte anti-helden, in een wereld die gedomineerd wordt door volkeren die zowel letterlijk als figuurlijk groter zijn dan hen. Deze serie maakt tot nu toe echter wat de fout om ze als slechts één van de vele volken uit Midden-aarde neer te zetten, zonder al te veel op de interesante contrasten te concentreren.
6/10
