Filmrecensie: Killers of the Flower Moon (2023) Geregisseerd door Martin Scorsese
Alhoewel niet te ontkennen valt dat "Killers of the Flower Moon" een erg goede film is, is het ook absoluut een film met zo zijn problemen. Zo lijkt het vaak geen echte keuzes te wilen maken, waardoor het een wat onnodig lange film is, zonder ook de juiste emoties.
Ouderwetse epos
Nee, het is onmogelijk om als liefhebber deze film af te kunnen branden, maar dat neemt niet weg dat het ook wat onbevredigends blijft houden.
Ten eerste weet het wel degelijk er enorm goed in te slagen om zjn verhaal sterk te vertellen. Het is een verhaal met meerdere lagen, veel ontwikkelingen en tal van personages, zoals een ouderwetse genrefilm uit de jaren '40 en vroege jaren '50. Iets waar Scorsese dan ook duidelijk geïnspireerd door was en wat de film ook iets heerlijks om te kijken geeft. Episch, zonder verder ook groots te worden in termen van spektakel. Het laat het verhaal al het werk doen en het geeft de personages en de acteurs die ze vertolken alle ruimte om de film te kunnen dragen.
Knap opgezet, maar ook wat voorspelbaar
Ondanks dat het verhaal groots is opgezet, blijft het echter wel iets voorspelbaars houden. Eigenlijk komen geen van de ontwikkelingen als echte verrassingen, wat ook voornamelijk komt doordat de film langzaam is opgebouwd.
Alle ontwikkelingen verlopen dus vaak ook vrij langzaam,waardoor halverwege echter vaak al duidelijk wordt waartoe dingen uiteindelijk zullen gaan leiden. Het blijft aan de ene kant wat lastig om hier echt over te kunnen 'klagen', omdat het verhaal verder wel sterk blijft en de opbouw verder ook absoluut niet als storend voelt.
Het heeft echter wel als gevolg dat wat zijn drama betreft "Killers of the Flower Moon" niet de meest sterke film is die je ooit zal gaan zien. Het is geen film die enorm succesvol op emoties weet in te spelen, ondanks dat alle ingrediënten hiervoor duidelijk wel aanwezig waren.
Personages en acteurs dragen de film
Zoals gezegd weten de personages en hun acteurs de film echter wel te allen tijde goed draaiende te houden. Het houdt de film boeiend en geeft het ook enorm veel kwaliteit mee.
Ondanks dat dit zeker niet Leonardo DiCaprio of Robert De Niro hun sterkste rol is, blijven het wel twee acteurs uit de buitencategorie, die de film de moeite van het kijken al meer dan waard maken. Het is echter de relatief onbekende Lily Gladstone die het meest opvalt, naast Jesse Plemons.
Ook niet geheel onbelangrijk is, is dat Gladstone en DiCaprio een erg goede en ook prettige chemie hebben samen. Toch kiest de film er niet voor om hun relatie het hart van de film te laten zijn. In plaats daarvan probeert het evenredig verschillende verhaalelementen en onderlingen relaties het middelpunt van de film te laten zijn, wat hoofdzakelijk de reden is waarom de film uiteindelijk wat lang is en niet zo sterk qua menselijke emoties als dat het in potentie had kunnen zijn.
Nog altijd bovengemiddeld sterk
Alle 'niet even iets minder geslaagde' elementen zorgen er echter gelukkig dus niet voor dat "Killers of the Flower Moon" niet het kijken waard zou zijn. Het is meer dat dit soort elementen ervoor zorgen dat de film geen perfect meesterwerk. Er zijn natuurlijk echter maar weinig films die dat wel zijn.
Wat "Killers of the Flower Moon" nog wel altijd bovengemiddeld goed maakt zijn de acteerprestaties, maar ook zeker de kwaliteit waarme het verhaal langzaamaan wordt verteld. Niet altijd even sterk qua drama en emoties, maar toch altijd meeslepend, ook gesteund door de fraaie visuele aspecten van de film.
8/10
Bekijk trailer
