Filmrecensie: A Royal Christmas Match (2022) Geregisseerd door Jonathan MacPherson
Romantische kerstfilms zijn vaak veelal simplistisch. Er zijn immers niet veel verschillende ingrediënten voor nodig. Toch is het volgen van deze film een voornamelijk vrij verwarrande ervaring. Het is af en toe lastig te zeggen wat precies het doel is van de verschillende personages, of op wat voor manier de film-makers dachten dat dit een leuke en hartverwarmende gernefilm om te kijken zou zijn.
Lastig om met dingen mee te kunnen gaan
Ik moest zelfs even opzoeken of dit niet een vervolg op een eerdere film was, aangezien de wereld en de personages in deze wereld nauwelijks worden geïntroduceerd.
Het vraagt je meer om simpelweg mee met dingen te gaan, wat echter niet makkelijk wordt gemaakt. Het is lastig om goed mee te kunnen leven of om je geïnteresseerd genoeg te kunnen voelen, wanneer de film je wel erg weinig uitlegt of diepgang biedt. Het zal je simpelweg dan ook weinig kunnen gaan schelen of de personages nou wel of niet in hun 'misie' zullen gaan slagen, laat staan dat het hele liefdesverhaal goed weet te boeien.
Genre clichés
Het liefdesverhaal draait voornamelijk om clichés, waarin twee personen, die elkaar eerst niet lijken te kunnen luchten, plotseling toch voor elkaar vallen. Geen idee eigenlijk waarom zo enorm veel films deze weg kiezen, aangezien het nou niet bepaald iets is wat ook vaak in het echte leven gebeurt.
Ik vermoed dat het op papier vaak interessant lijkt om twee contrasterende dingen, of in dit geval dus personen, samen te brengen, maar dit werkt in de praktijk toch vaak net even iets minder goed omdat van meet af aan al duidelijk is dat de personen uiteindelijk voor elkaar zullen gaan vallen. In dit specifieke geval biedt de film verder ook wel erg weinig redenen waarom de personen elkaar in eerste instantie niet zouden mogen. Het is direct duidelijk dat ze veel gemeen hebben en de onderlinge blikken verraden ook vrij snel dat ze elkaar stiekem toch wel een heel erg smakkelijke kersttoetje vinden.
Voornamelijk rommelig
Het grootste probleem van de film is echter niet dat het vol zit met (kerst)liefdesfilms clichés. Het grootste probleem is dat het verhaal te warrig is en bovenal ook niet interessant of meeslepend genoeg.
Het is mij nog altijd onduidelijk hoe het lesgeven op een universiteit een andere universiteit in een fictief koninkrijk zou gaan redden (klinkt magisch en sprookjesachtig, maar geloof me: dat is de film absoluut niet), of wat precies het motief van alle andere personages is.
De omgeving waar de film zich in afspeelt pakt ook niet heel goed voor de film uit. Het geeft het niet de warmte of magie die het nodig heeft, tenzij je iemand bent die erg warme gevoelens en enorm positieve herinneringen heeft aan het les krijgen- of geven op een universiteit.
Verwarrende benadering
De benadering van de film is verder ook ietwat verwarrend. Het heeft vrij kinderachtige humor en ook bepaalde verhaalijnen en acties van prsonages zijn vrij kinderachtig te noemen, terwijl de film zich verder wel absoluut op een volwassen publiek richt.
De humor is echter dus te kinderachtig om veel volwassenen aan het lachen te krijgen en goed mee te vermaken, terwijl het verhaal zelf wel wat meer luchtigheid had kunnen gebruiken. Het neemt zichzelf op de verkeerde momenten te serieus, waardoor het werkelijk verre van een vermakelijke of meeslepende film om te kijken is.
Een film waar je snel klaar mee bent
Absoluut geen kerstilm om warm van te worden of om lekker bij weg te zwijnelen. Het is zelfs vrij vervelend en de kans is dan ook vrij groot dat je je er na een minuutje of 30 echt wel kaar mee zal gaan voelen.3/10
Bekijk trailer
