Filmrecensie: Wonka (2023) Geregisseerd door Paul King

Een film die niet enorm goed is, maar wel vermakelijk. Het is aan jou om te bepalen of vermaak belangrijker is dan kwaliteit, mocht je de afweging willen maken om deze film wel of niet te gaan zien.

Voegt als prequel weinig toe

Een prequel is per se gelijk een slecht idee. Het kan immers veel toevoegen aan het hoofdpersonage en de wereld waarin hij leeft, maar in het geval van Willy Wonka voegt het allemaal wel bar weinig toe.

Niet dat het gelijk ook erg of slecht is dat deze film bestaan, maar het biedt ook geen enkele reden om deze film te gaan kijken als je al goed bekend bent met de 1971 en 2005 film versie van het verhaal, of het boek van Roald Dahl. Deze film voegt namelijk te weinig toe in de zin van dat het het personage een interessante achtergrond geeft of op een goede en informatieve manier laat zien hoe zijn snoep imperium was geboren en belangrijker: wat hem dreef om de excentrieke en gesloten persoon en entrepreneur te worden die hij was.

Personages missen diepgang en emoties

Om een prequel goed te kunnen laten werken is het vaak wel vrij essentieel om op een goede en meeslepende manier te laten zien waar het hoofdpersonage vandaan komt. Zoals gezegd weet de film dit echter te weinig te doen, ook omdat het er maar niet succesvol in weet te zijn om ook goede emoties en drama te creëren. Het is wel erg oppervlakkig, voorspelbaar en veilig allemaal, waardoor de film op geen enkele manier goed weet te raken.

Een andere reden waarom het niet heel goed uit de verf weet te komen is omdat de film er, om wat voor reden dan ook, voor kiest om niet zozeer op het verhaal van Willy Wonka te concentreren, maar ongeveer net zoveel op het verhaal van de jonge Noodle, wat op zichzelf ook een vrij oppervlakkig verhaal blijft, ook niet echt gesteund door prestaties van de actrice Calah Lane, die niet goed emoties in de rol weet te leggen.

Meer geschikt als toneelstuk

De film doet verder wel zijn best om een magische en speelse sfeer te creëren, maar het voelt vaak allemaal net even iets te gepolijst, in plaats van leuk en spontaan. In veel opzichten lijkt de film meer op een toneelstuk dan een daadwerkelijke film, in hoe het eruitziet, de scènes zijn opgebouwd en de manier van acteren van de acteurs.

Ook de liedjes weten niet genoeg toe te voegen aan de sfeer of het plezier van de film, doordat ze niet goed genoeg blijven hangen en ook teveel voelen alsof ze beter op hun plaats waren geweest in een toneeluitvoering van Willy Wonka.

En natuurlijk niets mis met een goed toneelstuk, maar het is een zeer specifieke stijl die zich ook lang niet altijd goed weet te vertalen naar het grote scherm. Overbodig om te zeggen dat dit ook in het geval van "Wonka" duidelijk het geval is.

Hopelijk de prequel van een prequel

Toch is de film dus ook heus wel leuk om te kijken. Het is enorm simplistisch, waardoor het niet heel meeslepend om te kijken is, maar het maakt het tegelijk ergens ook wel prettig. Een zorgeloze film zonder diepgang, maar met nog altijd voldoende vermakelijke momenten.

Eigenlijk is Timothée Chalamet hierin weinig opvallend, wat echter voornamelijk door het schrijfwerk komt. Gelukkig zijn er verder wel meer dan voldoende andere personages in de film, vaak ook gespeeld door een aantal grote namen zoals Olivia Colman, Sally Hawkins, Matt Lucas, Rowan Atkinson en met name ook Hugh Grant die de film meer dan voldoende vermaak en kwaliteit weten mee te geven.

Mocht er ooit een vervolg op deze film gemaakt worden hoop ik dan ook dat het meer en beter op Timothée Chalamet en Hugh Grant weet te concentreren als Willy Wonka en Oompa-Loompa en de daadwerkelijk bouw van zijn beroemde chocoladefabriek. Je houdt dan ook ergens het gevoel dat deze film meer een prequel van een prequel is, die in potentie vele malen leuker, meer magisch en beter zou kunnen worden dan deze film.