Filmrecensie: El salto (2024) Geregisseerd door Benito Zambrano
Het is enorm teleurstellend om te zien hoe een film over menselijke thema's en emoties toch zo enorm afstandelijk en haast emotieloos weet te voelen. "El Salto" is een film die duidelijk met de juiste intenties is gemaakt en ook erg graag belangrijk wil zijn, maar het is lastig voor te stellen dat het de film ook daadwerkelik zou lukken om bij iemand de gevoelige snaar te raken, of om op een andere manier een grote impact te hebben met zijn simplistische schrijfwerk, matige opbouw en personages die je nooit goed genoeg leert kennen.
Het wordt snel duidelijk waar het de film aan ontbeerd
In de eerste 5 minuten van de film wordt al vrij snel blootgelegd waar het deze film aan ontbeerd. Het neemt niet goed zijn tijd om dingen op te bouwen, laat dingen simpelweg gebeuren en komt vervolgens in een stroomversnelling van 'worstcasescenario' opeenstapelingen, zonder dat dingen goed geloofwaardig en meeslepend worden gemaakt.
Het is vrij storend hoe de film vrijwel direct zijn hoofdpersoon in de penarie brengt en er hierbij ook vanuit gaat dat wij als de kijker ons hiermee emotioneel verbonden zouden voelen. Dit is echter niet goed mogelijk, doordat we vrijwel niets over de hoofdpersoon weten en de film er ook nooit goed in weet te slagen om dingen emotioneel en dramatisch sterk te maken. Het wordt daarom wel erg lastig gemaakt om je ook maar met iets of iemand verbonden te voelen in deze film, ondanks het feit dat het wel een erg menselijk verhaal heeft en ook over emotioneel beladen thema's gaat.
Weet zich nooit goed te herstellen
Helaas weet de film zich gaandeweg ook niet goed te herstellen. Het is te druk bezig met het laten zien van gebeurtenissen die immigranten kunnen overkomen, maar vergeet hier vrijwel volledig de emotionele lading bij te laten zien.
De film schetst vrijwel nooit een sterke achtergrond voor één of meerdere van zijn personages. Zo vertelt het je bar weinig over waar de personages geboren zijn, hoe ze zijn opgegroeid en wat ze heeft doen besluiten om de overstap naar Europa, Spanje in dit geval, te maken vanuit Afrika. Je leert hierdoor de personages nooit goed kennen, ook omdat de film je geen goed antwoordt weet te geven op de vraag wat ze precies zoeken en wat hun doelen in het nieuwe land zijn. Dingen die echt niet heel lastig om te bedenken zijn, maar waar de film op vrijwel geen enkele manier aandacht weet te besteden, wat ook verder versterkt wordt door het vrij abrupte einde van de film.
Het geheel voelt dan ook als een vrij vlakke vertelling van gebeurtenissen, die ook lang niet altijd geloofwaardig werken.
Te simplistisch en gemakzuchtig
Probleem met het verhaal is ook dat de insteek geweest lijkt te zijn: 'laten we alle proberen alle gebeurtenissen te laten zien die immigranten kunnen overkomen tijdens hun reis en verblijf in het land van aankomst. ' Op zich geen rare of verkeerde insteek natuurlijk, maar de benadering die ze hierbij hebben gekozen zit vol met clichés. Werkelijk alle dingen waarvan je denkt dat ze voorbij zullen komen, komen ook daadwerkelijk voorbij. Op geen enkele manier weet de film je te verrassen met nieuwe inzichten of met een verhaal die je weet te raken door het menselijke aspect van het verhaal en alle daarbijbehorende drama.
In plaats daarvan komt de film enorm lui en gemakzuchtig over wat het schrijfwerk betreft, maar ook zeker de manier waarop de film in elkaar is gezet en het verhaal wordt vertelt. Zo zijn de mensen die goed zijn gelijk ook erg goed en de mensen die slecht zijn erg slecht. Er is weinig ruimte voor grijs gebied in deze film. Het is uiteindelijk dan ook niet meer dan een enorm simplistische film, over een enorm complex thema, die mensen verder niet al te erg aan het denken zal gaan zetten. Dat kan absoluut niet de bedoeling geweest zijn van een film als deze.
Duidelijk geen doorgewinterde acteurs
Naast dat de film vaak bol staat van de clichés en worstcasescenario gebeurtenissen die verder ook niet heel geloofwaardig worden gemaakt, zit de film ook vol met acteurs wiens hoofdbaan duidelijk niet acteren is.
Dit kan soms authentiek werken voor een film als deze, maar in dit geval haalt het je vaker wel dan niet uit de film. Het zorgt er te vaak voor dat schokkende of emotionele gebeurtenissen nooit heel geloofwaardig binnen weten te komen.
Moussa Sylla doet het nog wel aardig en is duidelijk één van de weinigen die wel degelijk ervaring met acteren heeft. Maar ook hij moet het als hoofdpersoon verder zien te doen met het script dat hij voorhanden had. Een weinig uitdagende rol, die dan ook niet heel veel om het lijf heeft.
Verre van effectief
Het voelt haast wat hard om negatief over de film te zijn, aangezien het duidelijk wel met de juiste intenties is gemaakt en ook wel degelijk belangrijke punten probeert aan te snijden. Het doet dit echter allemaal op een manier die verre van effectief is en als film weet het nooit sterk en meeslepend te werken. Het kijken van deze film valt dan ook niet echt aan te raden, ondanks dat het nooit overdreven slecht weet te worden.5/10
Bekijk trailer
