Filmrecensie: It Ends with Us (2024) Geregisseerd door Justin Baldoni
Ondanks dat de film een beetje een goed uitgewerkt verhaal mist weet het toch heel behoorlijk te werken. Zijn boodschappen komen wel degelijk over, al zal het allemaal niet een al te grote indruk op je gaan maken, omdat het verhaal het niet alijd heel makkelijk maakt om in alles mee te kunnen gaan.
Doet realistisch aan
Aan de oppervlakte lijkt dit wat een rare romantische-dramafilm. Een film waarin een vrouw simpel gezegd de keuze heeft uit twee mannen, waarbij je bij beide heren als toeschouwer toch behoorlijk wat vraagtekens kunt plaatsen.
Maar zodra je je beseft dat de film ook helemaal niet 'cutsy' en warm probeert te zijn met zijn verhaal, is het een film die toch heel behoorlijk weet te werken. In het echte leven is iedere persoon en iedere relatie namelijk ook verre van perfect. Het is dan ook een film die echt wel realistisch aandoet met zijn personages, gebeurtenissen en verhaallijnen, al werkt absoluut niet alles ook even goed in de film.
Met name goed en herkenbaar voor veel vrouwen
Vergeven, maar niet vergeten. Dat is toch wel een behoorlijk sterk en aanwezig thema in deze film. Het is niet alleen van toepassing op de romantische verhaallijnen van de film, maar komt in veel verschillende facetten terug. Veel, maar toch niet genoeg. Bepaalde verhaallijnen en emoties blijven daardoor toch wat onderbelicht in de film, waardoor het ook nooit echt de diepere laag weet te bereiken die nodig was om ook een gevoelige snaar bij iedereen te kunnen raken.
Toch zal de film nog altijd veel mensen goed gaan werken. Veel van de thema's zullen enorm herkenbaar zijn voor veel mensen, met name voor vrouwen. Het is dan ook een film die vanuit het perspectief van een vrouw wordt verteld en ik geloof ook wel degelijk dat veel vrouwen kracht zullen halen uit een aantal van de boodschappen van de film. De hoofdpersoon, gespeeld door Blake Lively, weet ook goed als een sterke vrouw over te komen, zonder dat de film hier ooit mee probeert te overdrijven, of dit op een andere manier ten koste zou laten gaan van de geloofwaardigheid van de film.
Een film van twee helften
Het blijft wel een beetje een film met twee gezichten, of beter gezegd: twee helften.
De eerste helft van de film doet behoorlijk onschuldig aan en richt zich ook voornamelijk op de romantische aspecten, terwijl de tweede helft ook over een hoop minder vrolijke dingen gaat. Je kunt zeggen dat de film de eerste helft nodig had om tot zijn tweede te kunnen komen, maar de contrasten van de twee helften gaan toch niet helemaal lekker samen. Dit komt voornamelijk doordat de film in de eerste helft niet goed genoeg durft om serieuze thema's aan te snijden, terwijl het verhaal hier wel degelijk om riep. Hierdoor komen bepaalde verhaallijnen ook nooit goed helemaal tot ontwikkeling, waardoor de personages en een aantal van de gebeurtenissen toch ook iets afstandelijks en oppervlakkigs blijven houden.
Zo ook met zijn liefdesverhalen, waarmee ik toch wat moeite blijf houden om in te zien waarom de personages voor elkaar zouden vallen. Het is lastig te zien wat ze met elkaar gemeen zouden hebben of hoe ze elkaar aan zouden vullen, ook doordat de film de personages niet altijd even goed of duidelijk weet neer te zetten. Maar aan de andere kant geeft dit de film in zekere zin ook juist iets realistisch. Het is namelijk echt niet bij iedere relatie zo dat mensen op sprookjesachtige manieren op elkaar verliefd zouden worden of in alle opzichten volledig bij elkaar zouden passen. Het is geven en nemen, al is dat nog altijd geen excuus voor de film om een aantal zaken ook zo simplistisch neer te zetten.
Sterk met het aanbrengen van nuances
Het is jammer dat de film in sommige opzichten oppervlakkig blijft, want in veel andere opzichten weet het juist enorm goed te zijn met het aanbrengen van nuances.
Zo laat het effectief zien dat een verhaal altijd twee kanten heeft en een persoon is zoals hij/zij is omdat deze persoon zo geworden is, niet doordat hij/zij ook zo geboren is. Een hele prettige nuance, waardoor dingen in deze film ook nooit zwart-wit gebracht worden. Ondanks dat de film vol zit met clichés en ook voorspelbaarheden, zorgt de nuance er toch vaak voor dat alsnog heel overtuigend en realistisch weten te werken. Erg knap, waarmee de film ook een streepje voor blijft houden op veel andere genre-films.
Niet volledig geslaagd, maar absoluut beter dan gemiddeld
In sommige opzichten werkt de film erg goed, maar in andere opzichten net even iets minder, waardoor dit niet de meest meeslepende genre-film is uiteindelijk. Toch weet het alsnog beter dan gemiddeld te zijn door een aantal sterke thema's en boodschappen, die het goed en realistich over weet te brengen.7/10
Bekijk trailer
