Filmrecensie: Mean Girls (2024) Geregisseerd door Samantha Jayne & Arturo Perez Jr.


Een tiener-komedie waarin de personages worden gespeeld door een stel 20-jarigen. Wat dat betreft past "Mean Girls" prima in het rijtje van genre-films. Het doet daarnaast ook vrij weinig om alle andere genre-clichés te vermijden, maar alle dingen in overweging nemende had het allemaal een stuk slechter uit kunnen pakken.

Voegt niet veel toe

Ja, als remake voegt deze film echt vrij weinig toe. Het verschilt niet enorm van de film uit 2004 met dezelfde titel, die op zichzelf ook nog niet echt aan een remake toe leek. Zijn dingen nu zoveel anders dan hoe ze in 2004 waren? Als je de film zelf mag geloven is het antwoord hierop dus ook 'nee', aangezien het opnieuw voor een zelfde benadering gaat en dus ook niet eens zo gek veel aan het verhaal of de personages verandert.

Maar maakt dat het ook gelijk erg dat deze film bestaat? Dat zeer zeker niet. Het voegt simpelweg een extra optie toe om te kunnen kijken, waarbij ik zou zeggen dat de 2004 versie de voorkeur blijft houden. Op zichzelf weet de film echter nog altijd een redelijk prima film binnen zijn genre te blijven, die ook echt wel vermaakt.

Concept blijft sterk

Kort gezegd is deze film absoluut niet het ergste wat het genre te bieden heeft. Dat klinkt niet echt als een compliment, maar wanneer je je beseft dat al dit soort films vaak volzitten met dezelfde soort clichés en dan ook echt niet enorm leuk of origineel om te kijken zijn, is het best goed om te horen dat deze film er toch enigzins bovenuit weet te stijgen.

Het is waar dat dit voornamelijk door het concept komt. Wat dat betreft is het dus ook zeker niet raar dat deze remake hier weinig aan heeft gewijzigd. De thema's in de film blijven echt wel iets universeels en van alle tijden houden. Het wordt allemaal behoorlijk dik en overdreven neergezet in de film, maar toch is niet enorm lastig om je ermee te kunnen identificeren.

Mist toch wat humor

Toch lukt het de film niet helemaal om ook de juiste toon aan te slaan. Ondanks dat de film best vermakelijk is, valt het qua humor toch wat tegen. 

Het is geen film die zichzelf enorm serieus neemt, maar vervolgens geen komedie weet te bieden die ook goed bij de stijl en benadering van het verhaal past. Niet dat de film geheel humorloos is, maar ook duidelijk is wel dat de schrijvers en regisseurs van deze film andere talenten- of prioriteiten voor ogen hadden. Wat jammer, aangezien dit de film ongetwijfeld meer vermakelijk- en ook naar een hoger niveau had kunnen brengen. De film blijft nu toch net even iets te simplistisch en voorspelbaar door zijn benadering.

De musical momenten zijn daarentegen gelukkig wel prima te noemen. Niet dat de nummers muzikaal enorm sterk zijn, maar het is allemaal wel leuk in beeld gebracht. Knap ook. Zelfs wanneer je geen grote liefhebber van musical films bent valt er dan ook prima naar te kijken en het is prettig hoe de nummers het verhaal vaak vooruit weten te helpen. Wel is het zo dat er wel erg veel nummers in de film zitten. Deze momenten volgen elkaar vaak ook net even iets te snel op, al wordt dit nooit al te vervelend verder.

Niet te serieus nemen

Zoals gezegd is het sowieso dus niet een film om heel serieus te nemen. Hoe kun je dat ook doen bij een film die zo'n beetje iedere 5 minuten in een musical veranderd.

Toch zou ik willen dat het schrijfwerk hier en daar ook wat beter was. Bepaalde subplots voelen wat onderbelicht en gaan vaak ook nergens heen. Het wordt bovendien nooit heel geloofwaardig gemaakt hoe de personages met elkaar omgaan. Het is bij vrijwel geen enkel personages te begrijpen hoe ze vrienden met elkaar zijn, maar de film vraagt je toch om hier simpelweg om in mee te gaan. Tot op zekere hoogte lukt dat ook echt wel door de luchthartige benadering van de film, maar het is zeker geen film waarbij het verhaal ook een grote indruk op je achter zal gaan laten.

De personages zelf zijn hier ook zeker debet aan. Zoals verwacht zijn het allemaal wandelende clichés die je ook nooit heel goed zal leren kennen. Maar daar komt ook nog eens bovenop dat lang niet iedereen even goed gecast is. Zo is Reneé Rapp duidelijk gecast omdat ze kan zingen en niet zozeer omdat haar acteer kwaliteiten zo geweldig zijn. Ook is Angourie Rice uiteindelijk wat te gewoontjes voor haar rol, waarbij het wat lastig te zeggen is of dit ook door het acteerwerk- of meer door het schrijfwerk zou komen. Het is hoe dan ook lang niet altijd een prettige hoofdpersoon voor de film.

Wel prima vermaak

Het kijken van "Mean Girls" is hoe dan ook geen vervelende ervaring. Ondanks dat het niet het beste schrijfwerk en acteerwerk heeft weet het wel prima vermaak te bieden met zijn muzikale momenten en het concept dat nog altijd prima weet te werken, ondanks dat zijn uitvoering lang niet altijd even goed is.

6/10


Bekijk trailer