Filmrecensie: A Christmas of Wonders (2024) Geregisseerd door Nathan Steve Smith
Het is een enorm cliché in dit soort films dat een persoon terugkeert naar zijn of haar geboorteplaats voor de kerstdagen en hier (opnieuw) verliefd wordt op een oude kennis. Net als dat het een enorm cliché is dat deze personen om de één of andere reden vaak een schrijver zijn.
Het laat wel zien dat je qua originaliteit niet veel van "A Christmas of Wonders" hoeft te verwachten. Maar vaak is dat ook niet hetgeen wat de grootste kracht is. Het gaat om de magie en het warme gevoel bij dit soort films, die in dit gevaal helaas af en toe toch wat ver te zoeken is.
Minder geslaagd dan de gemiddelde poging
Dit soort films staan of vallen meestal voornamelijk met zijn liefdesverhaal. In dit geval is dit liefdesverhaal echt wel leuk en lief genoeg, maar tegelijk heeft het ook een hoop problemen.
Zo voelt het toch wel erg verkeerd dat de hoofdpersoon een nieuwe romance aangaat, terwijl ze thuis al een vent heeft. De film probeert dit goed te praten door deze persoon een saaie hork te maken, maar uiteindlijk is zijn grootste zonde dat hij veel werkt en er niet van houdt om kerstspelletjes met familie te spelen. De film had dit gemakkelijk allemaal kunnen schrappen, maar het dat het toch nodig te hebben om wat extra drama te creëren. Werkelijk onnodig en het geeft de film zelfs iets ongemakkelijks. Het is uiteindlijk ook één van de redenen waarom deze film net even iets minder om te kijken is dan de gemiddelde genre poging.
Oppervlakkige hoofdpersonen
Een ander problem met het liefdesverhaal is ook dat de chemie tussen de twee hoofdpersonen niet heel sterk aanwezig. Dit komt in dit geval ook doordat we beide hoofdpersonen nooit goed genoeg leren kennen. Hierdoor komen we er als kijker ook nooit achter wat het is waarom deze twee zich tot elkaar aangetrokken voelen en waarom ze zo'n goed stel zouden zijn samen.
Het is ook wat irritant hoe ze letterlijk constant tegen elkaar opbotsen, in plaats van dat ze nou gewoon eens lekker met elkaar afspreken om elkaar echt te leren kennen. Hoe het liefdesverhaal verloopt voelt nooit natuurlijk genoeg en het heeft absoluut iets geforceerds. Het is lastig om jezelf er echt aan over te kunnen geven, al blijft het tot op zekere hoogte ook echt nog wel werken.
Blijft niet echt hangen
Zo is de film dan ook absoluut geen vervelende. Daar is het simpelweg te onschuldig voor, met zijn vrolijke sfeer en dramatische ontwikkelingen die nooit daadwerkelijk als zwaar of te dramatisch aanvoelen.
Je hoeft dit soort films natuurlijk ook absoluut nooit enorm serieus te nemen. Wanneer je hier toe in staat bent valt er ook echt nog wel genoeg te genieten in "A Christmas of Wonders", al zal er niets van ook echt blijven gaan hangen bij je.
Mist de echte magie
Uiteindelijk ontbreekt de echte magie dan ook wel ietwat in deze film. Het sprankelt niet. Niet met zijn liefdesverhaal, maar ook zeker niet met zijn kerstsfeer.
Het is toch wel opvallend hoe dit soort films vaak overduidelijk buiten de wintermaanden zijn gefilmd. Het lukt mede daarom dan ook niet echt goed om een kerstsfeer neer te zetten, hoeveel kerstbomen, kersttruien en kopjes met warme chocolademelk je ook in de film laat zien. De film had dit alsnog gemakkelijk kunnen compenseren door het verhaal echt om kerst te laten draaien, maar het voelt meer als iets om het verhaal vooruit te helpen en om de film met zoveel mogelijk genre cliché te kunnen vullen. Ik zou dan ook niet willen zeggen dat het echt een film is die je op weet te warmen of vrolijken tijdens de decembermaand.
Niet de beste poging
Het is zeker niet de slechtste of meest vervelende genrefilm die bestaat, maar het doet ook te weinig met zijn liefdesverhaal en sfeer om dit echt een goed geslaagde poging te kunnen noemen.5/10
Bekijk trailer
